چکیده:
امروزه اهمیت آب، بعنوان عامل حیات و محور توسعه پایدار بیش از پیش شناخته شده است که برای حفاظت و مدیریت آن نیاز به کنترل کیفیت با استفاده از تستهای آزمایشگاهی و برنامه پایش منظم میباشد. هدف از این تحقیق، بررسی پساب خروجی تصفیه خانه سه شهرک صنعتی بزرگ در استان گیلان و مقایسه پارامترهای شاخص با استاندارد سازمان حفاظت محیط زیست میباشد؛ پارامترهای اندازهگیری شده شامل pH، کل جامدات محلول (TDS)، اکسیژن محلول (DO)، اکسیژن مورد نیاز واکنشهای بیوشیمیایی (BOD5) و اکسیژن مورد نیاز واکنشهای شیمیایی (COD) بوده است. نتایج نشان داد، برخی از پارامترهای شاخص در خروجی پساب تصفیه خانه در برخی از شهرکهای صنعتی، بالاتر از استاندارد مصوب تخلیه به محیطهای پذیرنده بوده که این امر لزوم توجه به امر پایش منظم و بررسی سیستمهای تصفیه فاضلاب در شهرکهای صنعتی را بیش از پیش میطلبد.
Nowadays, the importance of water is known more than before as a life factor and the axis of sustainable development that to protect and manage it, it needs to be controlled using laboratory tests and regular monitoring program. The purpose of this study was to investigate the treatment plant effluent of three large industrial towns in Gilan province and comparing the index parameters with Environmental Protection Organization standards; the measured parameter included pH, TDS, DO, COD and BOD5. The results showed that, some index parameters in the treatment plant effluent in some industrial towns were more than the approved discharge standards to the receiving environments which indicates the necessity of paying attention to regular monitoring and investigation of wastewater treatment systems in industrial towns more than before.
خلاصه ماشینی:
هدف از اين تحقيق ، بررسي پساب خروجي تصفيه خانه سه شهرک صنعتي بزرگ در استان گيلان و مقايسه پارامترهاي شاخص با استاندارد سازمان حفاظت محيط زيست است ؛ پارامترهاي اندازه گيري شده شامل pH، کل جامدات محلول (TDS)، اکسيژن محلول (DO)، اکسيژن موردنياز واکنش هاي بيوشيميايي (BOD٥) و اکسيژن موردنياز واکنش هاي شيميايي (COD) بوده است .
Keywords: Industrial twon, Treatment plant's effluent, Gilan province مقدمه امروزه ، دفع نامناسب پساب يکي از مشکلات اساسي تصفيه خانه هاي فاضلاب در همه کشورها اعم از توسعه يافته و درحال توسعه ، محسوب مي شود؛ ورود پساب هاي صنعتي تصفيه نشده با بار آلايندگي بسيار زياد به منابع پذيرنده ، صدمات جبران ناپذيري را به محيط زيست وارد کرده بطوريکه استفاده مجدد از پساب ها در شرايط بحران کم آبي بصورت يک ابزار مهم در مديريت منابع آبي در حال پيگيري و اجرا است (داورنژاد١ و همکاران ، ٢٠٢٠؛ مختاري و مرادي، ١٤٠٠).
در حال حاضر عدم پايش کيفي پساب هاي خروجي از تصفيه خانه هاي فاضلاب کشور در اغلب موارد موجب راه يابي آن ها به صورت خام به طبيعت و بروز مشکلات محيط زيستي شده است (علائي و همکاران ، ١٣٩٣؛ بويان ٢ و همکاران ، ٢٠١٧)؛ بنابراين منابع آب سطحي بيش از ديگر منابع آب در معرض آلودگي قرار دارند (قلي زاده و علينژاد، ١٣٩٧؛ دفتر معاونت برنامه ريزي و نظارت راهبردي).
روش هاي آناليز استفاده شده توسط آزمايشگاه پژوهشکده محيط زيست جهاد دانشگاهي (به تصویر صفحه رجوع شود) نتايج و بحث آناليز نتايج پايش جهت ٥ پارامتر شاخص پساب خروجي تصفيه خانه هاي سه شهرک صنعتي در استان گيلان در ٤ فصل بهار، تابستان ، پاييز و زمستان ١٣٩٩ به شرح ذيل است .