چکیده:
انسان ها در طول زندگی با نهاد ها و گروه های اجتماعی مختلفی ارتباط دارند. از جمله مهم ترین آن ها، نهاد خانواده، مدرسه، دوستان و هم سالان است. ساترلند با توجه به این نکته و به تاسی از نظریات یادگیری در حوزه روانشناسی، نظریه معاشرت های ترجیحی را بیان کرده و معتقد است که رفتار مجرمانه یک امر ارثی نیست، بلکه یک امر اکتسابی و آموختنی است. در کنار این نظریه، نظریه تعامل نمادین بر عنصر ارتباط در پیون های فردی و جمعی افراد تاکید می کند و بر این نظر است که روابط چیزی بیش از صرف تکلم کردن افراد و در واقع تاثیر گذاشتن آنها بر همدیگر از طریق نمادها است. هدف این تحقیق، تحلیلی بر بزهکاری اطفال و نوجوانان در پرتو نظریه معاشرت ترجیحی و تعامل نمادین با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی می باشد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که چنانچه محیط خانواده ناسالم و آسیب زا باشد و در محیط مدرسه گروه های دوستی خارج از کنترل و نظارت لازم مدیران و ناظران قرار بگیرد و گروه های نابابی گرد کودکان و نوجوانان شکل گیرد، قدرت تاثیر گذاری این روابط در خلا نبود دیگر نهادها، بیشتر می شود و می تواند زمینه ساز گرایش به رفتارهای انحرافی و بستر افتادن نوجوان به دام بزهکاری باشد. با توجه به نتایج تحقیق، پیشنهاد می شود که خاواده ها ارتباط عمیق تر و مستحکم تری را با فرزندان خود به منظور دور نشدن آنها از خانواده لحاظ کنند.
خلاصه ماشینی:
1-1-1پیش فرض های نظریه معاضرت ترجیحی نظریه معاشرت ترجیحی ساترلند بر پایه سه پیش فرض اساسی که ریشه در مکتب شیکاگو دارد شکل گرفته است، نظریه انتقال اکولوژیکی و فرهنگی، نظریه تعامل بنیادین و نظریه منازعه فرهنگی مهم ترین مبانی استفاده شده در توسعه نظریه معاشرت ترجیحی بوده اند، البته یادگیری اجتماعی پیش فرض اساس این نظریه بوده است، بنابراین از دیدگاه ساترلند بزهکاری یک رفتار اکتسابی می باشد، و مهم ترین ابعاد آن از طریق روابط نزدیک با دیگران آموخته می شود، به طور کلی Edwin Hardin Sutherland کودکان و نوجوانان بزهکار رفتار کسانی را که دوست دارند و به آنها احترام می گذارند را تقلید می کنند، و همین پیش فرض برای تحلیل و ارائه نظریه معاشرت ترجیحی مورد بهره برداری واقع شده است.
تماس هایی که در مراحل اولیه زندگی کودک صورت می گیرد، احتمالاً تاثیر بیشتر و عمیق تری نسبت به تماس ها و روابط بعدی زندگی او دارد و در نتیجه چنانچه رفتارهای ابتدایی جامعه محلی و خانواده در تائید یا عدم تائید رفتار بزهکارانه است که تعیین کننده ایجاد انگیزه برای شروع جرم یا ادامه ارتکاب جرم باشد، نظریه معاشرت ترجیحی ساترلند تفکیکی میان کودکان و بزرگسالان بزهکار قائل نیست، طبقه اجتماعی را نیز به عنوان یک مولفه در ارتکاب جرم مطرح نمی کند، نظریه ساترلند یک نظریه تلفیقی است که بسیاری از مبانی مطرح شده در نظریه های جرم سناسی قبلی را در قالب یک نظریه مجزا ارائه نموده است، به طور کلی می توان گفت که پیش فرض های اساسی این نظریه عبارتند از اینکه: جرم، تمایل به ارتکاب جرم و شیوه های ارتکاب جرم می توانند مورد آموزش واقع شوند.