چکیده:
در سالهای اخیر در حوزه پژوهشهای حسابداری، موضوع مدیریت سود مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. به این دلیل که سرمایه گذاران به عنوان یکی از فاکتورهای مهم تصمیم گیری به رقم سود توجه خاصی دارند. مدیریت سود برآیند درجهای از قابلیت انعطاف و اعمال نظری است که مدیران در گزارشگری مالی خود دارند. مدیران واحدهای اقتصادی ممکن است به قصد دستیابی به منافع بیشتر، اقدام به دستکاری سود حسابداری نمایند. انگیزه اصلی آنها افزایش پاداش فعلی خود از طریق افزایش سود حسابداری است. رفتار فرصت طلبانه مدیران اقتضا میکند در گزارش سود، دخل و تصرف کنند و زمانی که این دخل و تصرف کشف شود، کیفیت سود شرکت مورد سوال قرار گرفته و تحلیلگران مالی مجبور به ارزیابی مجدد اطلاعاتی مالی میشوند. گزارشگری مالی، با کیفیت حسابرسی افزایش مییابد و اطلاعات حسابرسی شده مبنای تعیین مدیریت سود میباشد. یافتههای پژوهش نشان داد بین معیارهای معرفی شده، تنها اندازه موسسه حسابرسی و اظهارنظر حسابرس رابطه معناداری با مدیریت سود دارد. در حالی که تخصص حسابرس، تغییر حسابرس و به موقع بودن گزارش حسابرس تاثیری بر میزان مدیریت سود شرکت ندارد.
خلاصه ماشینی:
رفتار فرصت طلبانه مدیران اقتضا میکند در گزارش سود، دخل و تصرف کنند و زمانی که این دخل و تصرف کشف شود، کیفیت سود شرکت مورد سؤال قرار گرفته و تحلیلگران مالی مجبور به ارزیابی مجدد اطلاعاتی مالی میشوند.
به خصوص پس از شنیدن خبرهایی درباره انجام موارد خلاف قاعده و عرف در حسابداری و به دنبال آن اعلام ورشکستگی شرکت های بزرگ تجاری، مدیریت سود نزد استفاده کنندگان از اطلاعات مالی به ویژه سهامداران اهمیت بیشتری پیدا کرده است.
با این حال چنانچه مدیران برای گمراه کردن استفاده کنندگان صورتهای مالی (درون سازمانی و برون سازمان) از طریق اعمال اختیارات خود در زمینه گزینشهای حسابداری در گزارش های مالی، انگیزه هایی داشته باشند احتمال میرود سود رخ دهد.
از طرفی صاحبان سرمایه تمایل دارند سود با نرخ ثابتی رشد یابد تا اینكه مبلغ افزایش آن ثابت باشد، زیرا این امر سبب میشود نوسانهای غیر عادی سود خنثی شده و انتظارات ذهنی سرمایه گذاران بالفعل و بالقوه در ارتباط به سود تقسیمی و قدرت سودآوری شرکت بهبود یابد که این مسئله خود باعث کاهش ریسک شرکت، افزایش رضایت مالكان و اعتباردهندگان و در نتیجه افزایش منافع مدیران میگردد.
4ـ رابطه مدیریت سود و حسابرسی پژوهش های زیادی که اخیراً انجام شده است، اندازه حسابرس را به عنوان یک شاخص جهت اندازه گیری کیفیت حسابرسی مورد استفاده قرار دادهاند.
همچنین در صورتی که آن شرکت از سوی مؤسسههای حسابرسی دارای کیفیت بالا رسیدگی شده باشد، احتمال مدیریت سود برای دستیابی به این آستانه کاهش مییابد.