چکیده:
روانشناسی به عنوان دانشی که در مورد رفتارانسان بحث میکند، میتواند چشماندازهای جدیدی در جهت بازخوانی گذشته برای پژوهشگران تاریخ ایجادکند. هیچ دانشی به تنهایی قادر به شناخت تمامی جوانب حیات بشری نیست. با ارتباط تاریخ و روانشناسی دو رویکرد بین رشتهای«روانشناسی تاریخی» و «تاریخ روان شناختی» یا «تاریخ روان» شکلگرفت. در «تاریخ روانشناختی» تاریخنگاران سعی میکنند نظریهها و روشهای روانشناسانه را در تحلیل پدیدههای تاریخی به کاربگیرند همانگونه که در «روانشناسی تاریخی» روانشناسان از رهیافتهای تاریخی در جهت تبیین رفتار انسان سود میجویند. تعامل بین تبیینهای روانشناختی و زیستشناسی و پیشرفت در علوم اعصاب زمینه را برای ارائه رویکردی جدید در تاریخ به نام «تاریخ عصب» بوجود آورد که با تاکید بر نظریه فرگشت، مغز را به عنوان کانون روایت تاریخ معرفی میکند. نویسنده با توصیفی فرآیندی از روند تاریخی ارتباط تاریخ و روانشناسی با تاکید بر «تاریخ روانشناختی» و اهمیت استفاده از دانش روانشناسیـو دانش مرتبط با آن یعنی زیست شناسیـ سعی در معرفی نگرشی نو در تبیین رفتار آدمی و تحلیل وقایع تاریخی دارد که در ایران کمتر شناخته شدهاست. شکلگیری جریان تکامل غیر از ساختارهای جسمانی در رابطه با رفتار آدمی نیز قابل طرح است. تن و روان انسان هر دو در یک فرآیند تاریخی شکل گرفتهاند.
Psychology as a discipline concerned with human behavior can provide history researchers with new perspectives to reread the past. No knowledge is capable of recognizing all aspects of human life by itself.Two interdisciplinary approaches, namely historical psychology and psychological history, or psychohistory, were developed through the connection of history and psychology. In psychological history, historians endeavor to apply psychological theories and methods to analyze historical phenomena in the same way that psychologists benefit from historical approaches to explain human behavior in historical psychology. The interaction between psychological and biological explanations and the advances in neurosciences, paved the way for presenting a new approach in history, i.e., neurohistory, which introduced the brain as the focus of history narration by foregrounding the evolution theory.By describing the historical process of the history-psychology association, emphasizing psychological history, and accentuating the application of psychology and its pertained knowledge, i.e., biology, the author attempts to introduce a new attitude toward explaining human behavior and analyzing historical events rarely known in Iran. It is possible to set forth the evolution development in relation to human behavior besides physical structures. Both the human body and psyche have been developed in a single historical process.
خلاصه ماشینی:
در «تاریخ روان شـناختی » تـاریخ نگـاران سعی می کنند نظریه ها و روش های روان شناسانه را در تحلیل پدیده های تاریخی به کار بگیرند، همان گونه که در «روان شناسی تاریخی » روان شناسان از رهیافت هـای تـاریخی در جهت تبیین رفتار انسان سود می جوینـد.
تاریخ رمزنگـاری کـه هـم در حیطة علوم انسانی و هم شاخه هایی از علوم طبیعی مانند پزشکی و زیست شناسی قرار می گیـرد، در بازخوانی تاریخ با رویکرد روان شناختی ، دستاوردهای دانش روان شناسـی یـاریگر مورخـان درجهت فهم عمیق تر انگیزه های درونی انسان و واکاوی و فهم اعمال انـسانی در علـل وقـوع حوادث تاریخ است .
هم افزایی تاریخ و روان شناسی به نظرمی رسد، زیربنای نظری برای هم افزایی روان شناختی و تـاریخ وجـود دارد، زیـرا تـاریخ مطالعة عمل و تجربة انسان در گذشته و روان شناسی مطالعـة رفتـار و تجربـة انـسان در حـال حاضر است (١٩٨٨٣,Runyan)، اما داستان ارتبـاط بـین ایـن دو را نمـی تـوان بـه سـادگی در بازشناسی علائق متقابل خلاصه کرد.
البته در روان شناسی تاریخی نیز، لازم اسـت پژوهشگران علاقمند به این حوزه با تاریخ نگاری آشنا باشند، ظاهراً در کـشورهای غربـی نیـز دوره های مرتبط را افرادی با دانش ناچیز از تاریخ نگاری و تحقیقات جدیـد تـاریخی تـدریس می کنند(٢٠٠٩:١٢٢ ,Vaughn-Blount et al) مسئلة مهم دیگر، نبودِ کنترل آزمایـشگاهی رفتـار انسان است .
Barzun, Jacques (1972) History: The Muse and Her Doctors,The American Historical Review, Volume 77, Issue 1, February 1972, Pages 36–64.