چکیده:
حوزه تجارت الکترونیکی از سال 2017 پذیرای نسل جدیدی از قراردادهای الکترونیکی با عنوان قراردادهای هوشمند بوده است. این قراردادها به جهت انعقاد در بستر بلاک چین نقش گسترده ای در تثبیت حقوق مالکانه افراد دارند. به کارگیری این قراردادها در نظام حقوقی کشور ها از جهات مختلفی از جمله گسترش امنیت مبادلاتی، مقیاس پذیری، تغییر ناپذیری، شفافیت و بازده مبادلاتی منجر به تثبیت حقوق مالکانه افراد می گردد. مکانیسم انعقاد این قراردادها نیز در تخصیص مجوز استفاده از امضائات دیجتالی و تملک ارزهای مجازی، اموال مورد معامله با عنوان دارایی های هوشمند و پیش بینی مکانیسم خاص در موارد نقض مفاد قرارداد، شروط قراردادی، موانع قراردادی و حل اختلافات از جمله علل تثبیت حقوق مالکانه افراد می باشد. این قراردادها در راه پیاده سازی در نظام حقوقی کشور ها نیازمند برخی زیرساخت ها بوده و با چالش هایی نیز مواجه می باشند. این تحقیق با مطالعه جدیدترین منابع منتشر شده در سطح بین الملل به دنبال تحلیل چگونگی تثبیت حقوق مالکانه افراد در انعقاد معاملات در قالب قراردادهای هوشمند می باشد.
The e-commerce industry has embraced a new generation of electronic contracts since 2017, called Smart Contracts. These contracts have a broad role in consolidating the ownership rights of individuals in the blockchain. The application of these contracts in the legal system of the countries in various ways, including the expansion of exchange security, scalability, invariance, transparency and exchange efficiency, leads to the consolidation of the property rights of individuals. The mechanism for concluding these contracts is also in the allocation of licenses for the use of digital signatures and the acquisition of virtual currencies, traded assets as "smart assets," and the prediction of specific mechanisms for breach of contract terms, contractual clauses, contractual barriers and online disputes resolution, including reasons for the consolidation of property rights of people. These contracts require some infrastructures to face the challenges of the implementation of the legal system of the countries. The study, by studying the latest internationally published sources, seeks to analyze how individuals' ownership rights are established in concluding transactions in the form of intelligent contracts.
خلاصه ماشینی:
در نظام حقوقي ايران حالت دوم در برخي حالات در قالب تاجيـل در انتقـال (کاتوزيـان ، ناصـر، دوره مقـدماتي حقوق مدني، اعمال حقوقي(قرارداد-ايقاع )، چاپ دهم ، شرکت سهامي انتشار، ١٣٨٤، ٢٤) و در برخي حالات قالـب تعليق در منشأ (شهيدي، مهدي، حقوق مدني، جلد اول ، تشکيل قراردادها و تعهدات ، چـاپ نهـم ، انتشـارات مجـد، ١٣٩٢، ٦٩) بررسي گرديده است در قراردادهاي هوشمند نيز چنين مکانيسمي به صورت کاملا خودکار تحت عنوان اگر اين شود پس آن را انجام بده Then do that (٢٠١٦١٠,Kehrli,Jerome,Op. cit)If this happens 261 حصول ايجاب و قبول منعقد ميگردد اما آثار آن که انتقال مالکيت عوضـين مـيباشـد در زمـان مقرر انجام ميگيرد و به عبارتي در زمان ايجـاب و قبـول وجـه الکترونيکـي توسـط سيسـتم در حساب مالک بلوک شده و امکـان انتقـال آن توسـط مالـک وجـه بـه خـارج علـيرغـم امکـان برخورداري از تمامي منافع وجه تا زمان اجراي قرارداد امکان پذير نبـوده و مالـک عـين نيـز (بـه 1 عنوان مثال در عقد بيع ) تا زمان اجراي قرارداد امکان انتقال ملک به ديگري را نخواهد داشت و پس از وصول زمان مقرر براي اجراي قرارداد، مالکيت مبيع و ثمـن بـه صـورت خودکـار توسـط 2 سيستم به طرف مقابل منتقل ميگردد.
Yang Chu , John Ream ,Op. cit,,2016,5 263 مراجعه به مراجع قضايي موجود است و سيستم به صورت خودکار وجه ناشي از قـرارداد باطـل را به حساب طرف قرارداد منتقل مينمايد١ اما نقش اوراکل در اين خصوص يک نقـش پيشـگيرانه ميباشد چرا که در هنگام انعقاد معامله ، هر يک از طرفين ميتواند از ايـن سيسـتم پيوسـته هـر اطلاعاتي که نسبت به معامله لازم دارد را استخراج نموده و نسبت به وضعيت طرف ديگر معامله آگاهي کامل را داشته باشد که البته تمامي اين اطلاعات به طور پيش فرض نيـز توسـط هـوش مصنوعي بدليل دستورالعمل داده شده دريافت ميگردد.