چکیده:
باقی ماندن در نظم جهانی نیازمند تعامل با دیگر اعضای جامعه جهانی میباشد. امروزه ریسک بخش جدانشدنی بسیاری از فعالیتهای اقتصادی بوده و از مهمترین ریسکهای موجود در قراردادهای تامین مالی پروژه، ریسکهای سیاسی میباشند زیرا طیف وسیعی از خطرات را در برمیگیرد. بحث مدیریت حقوقی ریسک از مباحث بسیار مهم در کشور ما محسوب میگردد. این تحقیق به بررسی مدیریت حقوقی ریسکهای سیاسی در قراردادهای تامین مالی پروژه در حقوق ایران و عرف تجارت بینالملل، میپردازد و درصدد پاسخ به این سوال است که آیا روشهایی برای مدیریت این ریسک وجود دارد؟ و این روشها تا چه میزان در مدیریت ریسکهای سیاسی موثر است؟ فرضیه این تحقیق نشان میدهد که علیرغم نقش به سزای دولت در ریسکهای سیاسی، ابزارهایی مثل درج شروط ثبات و سایر روشهای قراردادی، انعقاد معاهدات سرمایهگذاری بیمه در مقابل ریسکهای سیاسی، ارائه حساب وثیقه خارجی، فسخ قرارداد و... نقش به سزایی در مدیریت این ریسکها دارد. این تحقیق در دو بخش و به روش کتابخانه ای-تحلیلی تهیه شده است که بخش نخست به مفاهیم و مبانی پرداخته و انواع ریسکهای سیاسی بررسی میشود و در بخش دوم شیوههای حقوقی مدیریت این نوع ریسک بیان میگردد.
Staying in the global order requires interaction with other members of the international community. Risk is an
indispensable part of many economic activities and important. The most risks inherent in project financing
contracts are political risks because of the spectrum A wide range of dangers including confiscation, political
collapse, international sanctions, currency fluctuations, and so on. Take up The discussion of risk management is
one of the most important issues. The present study addresses the legal management of political risks in project
finance contracts in Iranian law and the International Trade Customs, and seeks to answer the question of what
methods to manage this there are risks? The hypothesis of this study shows that, despite the role of the state in
political affairs, instruments such as the inclusion of stability clauses and other contractual methods, the
conclusion of investment treaties Insurance against political risks, providing external bail accounting, etc. has a
significant role in managing these risks. This research has been developed in two parts, in a library-analytical
manner, which first deals with concepts and foundations and examines various types of political risks, and the
second part describes the legal practices for managing this type of risk.
خلاصه ماشینی:
این تحقیق به بررسی مدیریت حقوقی ریسکهای سیاسی در قراردادهای تأمین مالی پروژه در حقوق ایران و عرف تجارت بینالملل، میپردازد و درصدد پاسخ به این سؤال است که آیا روشهایی برای مدیریت این ریسک وجود دارد؟ و این روشها تا چه میزان در مدیریت ریسکهای سیاسی مؤثر است؟ فرضیه این تحقیق نشان میدهد که علیرغم نقش به سزای دولت در ریسکهای سیاسی، ابزارهایی مثل درج شروط ثبات و سایر روشهای قراردادی، انعقاد معاهدات سرمایهگذاری بیمه در مقابل ریسکهای سیاسی، ارائه حساب وثیقه خارجی، فسخ قرارداد و...
بیان مساله با توجه به اهمیت فراوان تأمین مالی در پروژههای زیر بنایی و رابطه مستقیم افزایش ریسک و کاهش جذابیت قرارداد برای تأمین کنندگان سرمایه، همچنین با توجه به وسیع بودن ریسکهای سیاسی و اهمیت نقش دولتها در ایجاد این ریسک این پژوهش، به بررسی ریسکهای سیاسی در قراردادهای تأمین مالی پروژه در حقوق ایران و در مقایسه با عرف تجارت بینالمللی پرداخته و درصدد پاسخ به پرسش های زیر میباشد همچنین با توجه به آثار منفی ریسکهای سیاسی بر قراردادهای تأمین مالی و تمایل موسسات تأمین مالی داخلی و خارجی به این قراردادها، چه ابزارهایی برای مدیریت این ریسکها مناسب هستند؟ آیا ابزارهای پیشنهادی با مبانی حقوق ایران سازگاری دارند؟ فرضیه اثبات شده در این پژوهش آن است که ابزارهای حقوقی مدیریت ریسک سیاسی از جمله انواع شروط قراردادی، بیمه ریسکهای سیاسی، ارائه حساب وثیقه خارجی و سایر ابزارهای پیشنهادی در کنترل این ریسک بسیار مهم بوده و بسیاری از آنها با قوانین کشور ما سازگاری دارند.