چکیده:
از جمله شناورهایی که در دریا به ویژه در حوزه خلیج فارس فعالیت دارند یدککش و بارج میباشند. یدککشها در زمینه حمل و نقل کالا به همراه بارج به عنوان یک واحد کاربرد دارند و در ارتباط با ارائه خدمات به ویژه در صنعت نفت نیز نقش غیر قابل انکاری را بازی میکنند از آنجا که غالبا قراردادهای حمل و نقل کالا با این وسیله در حوزه خلیج فارس بر مبنای حقوق داخلی میباشد در عمل در آرای محاکم تشتت زیادی وجود داشته و محاکم اغلب با استناد به مواد ۳۷۷ و۳۸۶ قانون تجارت اتخاذ تصمیم مینمایند. هدف از پژوهش حاضر این است که با توجه به قوانین دریایی موجود و کنوانسیونهایی که ایران در آن عضو میباشد مسئولیت مالک یدککش و بارج را در فروض مختلف بررسی نموده و تبیین نماید که فعالیت مالکان یدککش و بارج به خصوص در زمینه یدککشی تجاری و حمل و نقل دریایی مشمول قانون دریایی بوده و مالکان میتوانند از مزایای قانون مزبور از جمله تحدید مسئولیت مالکان یدک کش با رعایت کنوانسیون ۱۹۷۶ که ایران درسال ۱۳۹۳ به آن ملحق گردیده، استفاده نمایند و اینکه قانون دریایی بر غیر مفروض بودن خطای مالکان بارج و یدککش در تصادمات دریایی تاکید دارد.
Tug-boat and barge are among the marine vessels operating in the sea, especially in the Persian Gulf. Tug-boats in the field of transportation of goods along with the barge can be used as a unit, and also play an undeniable role in field of providing services, especially in the oil industry. Because transportation contracts using this device in the Persian Gulf based on domestic law, in practice, there is a great divergence of opinions, and courts often decide, based on Articles 377 and 386 of the Commercial Code of Iran. This study was carried out aimed to investigate the responsibility of the owner of the tug-boat in various assumptions in accordance with existing maritime laws and conventions which Iran is one of their member, and to explain that the activities of tug-boat and barge owners, especially in the field of commercial twage and maritime transportation are subject to maritime law, and the owners can use the benefits of the Act, including limiting the liability of tug-boat owners in compliance with the 1976 Convention, which Iran has joined it in 2014. Another point is that the maritime law emphasizes the unpredictability of the owner's mistakes in barge and tug-boat owners in collisions at sea.
خلاصه ماشینی:
همان طور که مالک در قانون اصلاح قانون دريايي مصوب سال ١٣٩١ در مادة ٨٠ مکرر ١ بند «پ »تعريف شده است ، يدک کش و بارج نيز داراي شخصيت حقوقي مستقل اند و هر کـدام با دارا بودن گواهينامۀ صادره از سازمان ذي صلاح کشور صاحب پرچم ، اين شخصيت حقـوقي را دارا مي باشند و يک شماره ثبت خواهند داشت ، تعريف مـادة مزبـور اشـاره بـه مالکـاني دارد کـه يدک کش و بارج با پرچم ايران دارند و از اين نظر که تعريف مالک يدک کـش و بـارج بـا پـرچم خارجي را شامل نمي شود، داراي ايراد است ؛ زيرا مالکيت در بارج ها و يدک کش هـاي خـارجي بـا ارائۀ يک سند فروش ٢ مشخص مي شود.
از آنجـا کـه يدک کش بدون بارج امکان انجام حمل ونقل دريايي به معناي مورد نظر قانون گذار در بند ٢ مادة ٥٢ قانون دريايي را ندارد و از طرف ديگر بارج نيـز شـناوري داراي شخصـيت حقـوقي مجـزا از يدک کش با شماره ثبت ، پرچم ، ظرفيت معين و گواهينامه هاي لازم براي امکان تردد در آب هاي بين المللي و آزاد است و از آنجاکه لزوما مالک اين دو شناور شخص واحدي نيست ، لـذا ضـروري است که مسئوليت مالکان در دو فرض مختلف مالکيت مورد بررسي و تحليل قرار گيرد: ١.