چکیده:
برقراری امنیت و سلامت در جوامع انسانی از نیازهای اولیه بشر است که در مواردی با انجام عملیات تروریستی و حملات بیولوژیکی با استفاده از میکروارگانیسمها به خطر میافتد و افراد را دچار بیماریهای ناشناخته نموده و تهدیدی علیه بهداشت و ایمنی اجتماعی تلقی میگردد؛ ازاینجهت، باید آن را ناقض آشکار حقوق بشر و حقوق بینالملل توصیف نموده که از طریق ایجاد ترس و وحشت، تهدیدات خود را عملی میسازد. از طرفی تاثیراتی که این حملات بر روی امنیت جامعه، حیات اشخاص و نسلهای بعدی میگذارد، بیانگر این موضوع میباشد که بایستی حمایت از افراد در برابر تهدیدات مد نظر سیاست گذاران کیفری و در نهایت قانونگذاران کشورها قرار گیرد. بنابراین بایستی این جرم در ابعاد سیاسی و اجتماعی، در قوانین داخلی ایران، به ویژه در حوزههای آب، هوا، خاک، پوشش گیاهی و حیات وحش جرم انگاری گردیده و در سیاست جنایی تقنینی، قضایی و اجرایی ایران در هر دو بعد ماهوی و شکلی مورد توجه قانون گذار قرار گیرد. این مقاله در صدد پاسخ به این سوال است که "چگونه میتوان از بزه دیدگان بیوتروریسم حمایت غیرکیفری به عمل آورد. "این پژوهش با شیوه توصیفی-تحلیلی به ارائه تصویری از ماهیت بیوتروریسم، عوامل دخیل در آن و شناخت نیازهای بزه دیدگان پرداخته و راهکارهای متناسب با این جرم با تاکید بر راهکارهای غیرکیفری را ارائه نماید.
خلاصه ماشینی:
حمایت غیر کیفری از بزه دیدگان بیوتروریسم ؛ مطالعه اسناد بین المللی و حقوق ایران 1 نصرت حسن زاده 2 بابک پورقهرمانی تاریخ دریافت مقاله : ١٣٩٩/٠٨/٠٧ تاریخ پذیرش نهایی: ١٣٩٩/١٢/٢٣ چکیده برقراری امنیت و سلامت در جوامع انسانی از نیازهای اولیه بشر است که در مواردی با انجام عملیات تروریستی و حملات بیولوژیکی با استفاده از میکروارگانیسم ها به خطر میافتد و افراد را دچار بیماریهای ناشناخته نموده و تهدیدی علیه بهداشت و ایمنی اجتماعی تلقی میگردد؛ ازاین جهت ، باید آن را ناقض آشکار حقوق بشر و حقوق بین الملل توصیف نموده که از طریق ایجاد ترس و وحشت ، تهدیدات خود را عملی میسازد.
بنابراین ، آثار این نوع تروریسم نه تنها امنیت ملی بلکه امنیت بهداشتی را در طول زمان عمر یک ملت تحت تأثیر قرار میدهد، از نظر تاریخچه این نوع حملات ، بهره گیری از ویروس ها و باکتریها و سایر عوامل بیماری زا برای بیمار کردن افراد در حیوانات و صدمه به محیط زیست ، هرچند جدید نیست در دوران جدید به ویژه در قرن بیستم به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته و نه تنها باعث مرگ و صدمه به بیان آن فرد شده است ، بلکه هراس ناشی از آن باعث شده تا نام بیوتروریسم بر آن گذارده شود.
این در حالی است که در دهه های اخیر تحت تأثیر قواعد و مقررات و اسناد بین المللی و منطقه ای از قبیل قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد با عنوان «اعلامیه اصول اساسی عدالت راجع به قربانیان بزهکاری و قربانیان سوءاستفاده از قدرت » ١٩٨٥ و «کنوانسیون خسارت زدایی از قربانیان جرایم خشونت آمیز» ١٩٨٣ مساعدت به آنان مورد توجه قرار گرفته و در سیاست گزاریهای کشورهای مختلف ارائه خدمات به بزه دیدگان در قالب رفتار منصفانه با آنها مورد توجه واقع شده است .