چکیده:
بیوتروریسم به عنوان ابزاری نوین، مورد توجه مراکز راهبردی نظامی، اقتصادی و بهداشتی جهان قرار گرفته است. امروزه اهمیت بیوتروریسم به حدی است که، سلاحهای هستهای خطری بالفعل برای جامعه جهانی به حساب نمیآیند و در حاشیه قرار گرفتهاند. زیرا در این میان عوامل بیولوژیک را خطرناکترین تهدید علیه سلامت و امنیت بشر میدانند. پژوهش پیشرو با هدف «بررسی رویکرد نظام حقوقی ایران در قبال بیوتروریسم با نگاهی به دیدگاه فقه اسلامی انجام شد» و با استفاده از روش توصیفی– تحلیلی و گردآوری اطلاعات به شیوه کتابخانهای– اسنادی انجام گرفته است. نتایج نشان داد که در حقوق ایران جرم مستقلی تحت عنوان بیوتروریسم وجود ندارد، اما در قوانین متعدد جلوههایی از مفهوم تروریسم زیستی یافت میشود که دامنه آنها بسیار محدود بوده و از جامعیت لازم برخوردار نمیباشد. لذا جرم-انگاری مستقل جرایم بیوتروریستی ضروری به نظر میرسد. از نظر فقه اسلامی، از آنجا که رعایت حقوق انسانها و حق حیات آنها مورد توجه میباشد، استفاده از سلاحهای کشتار جمعی به هر شکلی که باشد، حرام بوده و استفاده از آن جایز نمیباشد. در وجوب مقابله با بیوتروریسم نیز تردیدی وجود ندارد؛ که برای برقراری شرط تناسب در دفاع بیوتروریستی بهترین حالت برای دفع تجاوز دفاع علمی و بیولوژیکی میباشد.
Bioterrorism as a new tool has been considered by military ,economic and health centers of the world .Today ,the importance of nuclear weapons is to the extent that nuclear weapons are not a potential threat to the global community .Biological agents are considered as the most dangerous threats to human health and safety .The present study was carried out with the aim of " the study of iranian legal system in comparison with islamic jurisprudence in view of islamic jurisprudence " and by using descriptive - analytical method and gathering information by library - documentary method .The results showed that there is no independent mass in iranian law ,but in vari
خلاصه ماشینی:
٢. رویکرد نظام حقوقی ایران نسبت به جرم انگاری بیوتروریسم با پیوستن کشورمان به معاهدات ناظر بر سلاح های کشتارجمعی، و در راستای عمل به تعهدات بین المللی؛ در قوانین و مقررات کشورمان جهت مبارزه با مقوله بیوتروریسم تدابیری اندیشیده شده است ؛ در ذیل به مهم ترین آن ها اشاره میشود: ١-٢- قانون مجازات اسلامی در قانون مجازات اسلامی مصوب ١٣٧٥، مواد ٦٨٧ و ٦٨٨ میتواند به نوعی مرتبط با موضوع بیوتروریسم باشد.
٣. با وجود این ، از آن رو که «هر اقدام » تهدیدکننده بهداشت عمومی را جرم انگاری کرده است در غیاب جرم انگاری مناسب ، میتواند برخی صور بیوتروریسم را دربر بگیرد، اما نبود نگاه افتراقی به موضوع تروریسم زیستی، عدم توجه به سوءنیت خاص مرتکبان و نیز کیفر خفیف پیش بینی شده در آن ضعف های مهمی است که نمیتوان به این ماده به عنوان یک مستند قوی درباره جرم بیوتروریسم اعتماد کرد (اورسجی،١٣٩٦).
٢-١-٢- قانون مجازات اسلامی مصوب ١٣٩٢ مبارزه با بیوتروریسم نخستین بار به طور صریح در این قانون پیش بینی گردیده است ، در این ماده به طور صریح پخش عمدی و گسترده مواد سمی و میکروبی یا معاونت در آن را در صورتی که موجب ورود خسارت عمده به تمامیت جسمانی افراد یا اموال عمومی یا خصوصی شود از مصادیق افساد فی الارض دانسته است .