چکیده:
یکی از مصادیقی که حقوق کودک در آن خدشه وارد می شود، امر ازدواج است؛ خصوصا آن جا که شخص درگیر بلوغ زودرس می شود و احساس نیاز زودهنگام به ازدواج می کند؛ در بلوغ دختران عوامل بسیاری موثر است به همین علت تعداد خاصی از دختران زودتر از هم سن و سالانشان احساس نیاز زود هنگام به ازدواج می کنند. وجود چنین مسائلی بیانگر اهمیت این پرسش هست؛آیا سن ازدواج دختران ( 13سال) در ماده 1041 قانون مدنی مشخص شده است با دیدگاه فقهای امامیه و فقهای اهل سنت و قانون مصر یکسان هست یا متعارضند؟ماده 1041 قانون مدنی نکاح دختران را محدود به سن 13 سال نموده است و ازدواج پیش از این سن را منوط به اذن ولی و با تشخیص دادگاه صالح می داند. این ماده کاستی هایی خصوصا نسبت به تعیین سن ازدواج دارد که با دیدگاه فقهای امامیه، فقهای اهل سنت و قانون مصر یکسان نیست. در این مقاله با روش توصیفی و تحلیل و استفاده از منابع موجود کتابخانه با تتبع در میان منابع فقهی و تحلیل اقوال مختلف در زمینه سن ازدواج، در صدد یافتن حداقل سن مناسب برای ازدواج دختران است، سنی که با دلایل شرع و هم با عر ف سازگار باشد. با بررسی و مقایسه اقوال فقهای امامیه ، فقهای اهل سنت و قانون مصر به این نتیجه می یابیم که مناسب ترین سن برای ازدواج، زمانی است که فرد از لحاظ فیزیکـی و روانـی قابلیـت دستیابی به اهدافی که برای ازدواج متعین است، داشته باشد.
One of the instances in which the rights of the child are violated is the issue of marriage; Especially when a person is involved in precocious puberty and feels the need for early marriage;Many factors affect the puberty of girls, which is why a certain number of girls feel the need for early marriage earlier than their peers.The existence of such issues indicates the importance of this question; is the age of marriage for girls (13 years) specified in Article 1041 of the Civil Code, which is the same or in conflict with the views of Imami and Sunni jurists and Egyptian law?Article 1041 of the Civil Code restricts the marriage of girls to the age of 13 and makes marriage before this age subject to the permission of the guardian and at the discretion of the competent court.This article has shortcomings, especially in determining the age of marriage, which are not the same as the views of Imami jurists, Sunni jurists and Egyptian law.In this article, by descriptive method and analysis and using the available library resources, following the jurisprudential sources and analyzing different sayings in the field of marriage age, seeks to find the minimum appropriate age for marriage of girls, an age that for religious reasons and with Arabic be compataible.By examining and comparing the sayings of Imami jurists, Sunni jurists and Egyptian law, we come to the conclusion that the most appropriate age for marriage is when a person is physically .
خلاصه ماشینی:
وجود چنین مسائلی بیانگر اهمیت این پرسش است که نسبت تعیین سن ازدواج دختران (سیزده سال) در ماده ١٠٤١ قانون مدنی، با دیدگاه فقهای امامیه و فقهای اهل سنت و قانون مصر یکسان است یا متعارض است ؟ این ماده قانونی نکاح دختران را به سن سیزده سال محدود کرده است و ازدواج پیش از این سن را منوط به اذن ولی و با تشخیص دادگاه صالح میداند.
با بررسی و مقایسۀ اقوال فقهای امامیه ، فقهای اهل سنت و قانون مصر به این نتیجه دست مییابیم که مناسب ترین سن برای ازدواج، زمانی است که فرد از نظر فیزیکی و روانی قابلیت دستیابی به اهداف تعیین شده برای ازدواج را داشته باشد.
م فقهای امامیه ، همان بلوغ در رسیدن به مرحلۀ تکلیف است ، اما باید ازدواج را با شرایط دیگر از جمله رشد جسمی نیز در نظر گرفت ؛ درهرحال در فقه این ابهام که آشکارا از سن ازدواج سخن به میان نیاورده است ، به چشم میخورد، اما قانون مدنی در ماده ١٠٤١، سن ازدواج را برای دختران سیزده سال مقرر کرده و به بلوغ جسمی و جنسی و حتی رشد اشاره نکرده است (جعفری لنگرودی ، ١٣٨٥: ١٢٣).
دیدگاه فقهای امامیه نیز نسبت به سن بلوغ دختران یکسان نیست ، زیرا از نظر آنان ، دخترانی که از نظر طبیعی و فیزیولوژیکی به سن ازدواج رسیده اند، اما به سن مقرر در قانون مدنی نرسیده اند، ولی از نظر توانایی جسمی به حدی رشد کرده اند که قادر به مقاربت و تولید مثل هستند و امکان آسیب جسمی در آنها بسیار پایین است ، چنین شخصی با این اوصاف قادر به ازدواج است ؛ ازاین رو مجازات ماده ٥٠ برای مردانی که برخ.