چکیده:
استفاده از دریاها در حمل و نقل و ترانزیت کالا در طول تاریخ اجتناب ناپذیر بوده است. تجارت بین المللی ایران نیز از ضرورتهای توسعه کشور بوده و بلحاظ منافع متعدد، از طریق دریاها و آبراههای بین المللی صورت می گیرد و همین مسئله ضرورت تدوین قوانین و مقررات مرتبط و عضویت در کنوانسیونهای بین المللی را مشخص می کند. امروزه یکی از دغدغه های قانونگذاران، مسئله توسعه پایدار است. توسعه پایدار حمل و نقل دریایی، بخشی از توسعه پایدار محیط زیستی، اقتصادی و اجتماعی است که به نحو روزافزونی مورد توجه قرار گرفته است. این پژوهش با روش تحلیلی توصیفی و با ابزار مطالعه کتابخانه ای بدنبال آن است که متناسب با اهمیت این نوع شیوه حمل، حقوق و قوانین توسعه پایدار، تدوین گردیده است؟ و تعریفی جامع برای راهگشایی قانونگذاران در این زمینه حقوقی ارائه شده است؟ نتایج بررسـی نشان می دهد توسعه پایدار در حمل و نقل دریایی چندان مورد توجه قانونگذار ایرانی نبوده و تعریف مناسبی برای توسعه پایدار در حمل و نقل دریایی بر مبنای اصول اساسی توسعه پایدار(عدالت بین نسلی و پایداری توسعه) که ساده و عملیاتی باشد، ارائه نشده است تا بتوان آن را در مقیاسهای مختلف سیستم حمل و نقل دریایی پیاده کرد.
خلاصه ماشینی:
کشور ایران نیز با وجود مرزهای طولانی دریایی و جزایر قابل سکونت متعدد، از دیرباز از مسیرهای اصلی حمل و نقل دریایی بوده است ؛ با این وجود، در بررسی حمل و نقل دریایی، نباید تنها به جنبه های مثبت آن توجه داشت و از ابعاد مختلف زیست محیطی ، اقتصادی و اجتماعی آن غافل شد؛ چرا که تجربه دهه های اخیر نشان داده است که به دلیل عدم توجه به مفهوم توسعه پایدار در حمل و نقل دریایی از سوی کشورهای در حال توسعه ، سواحل ، آبهای سرزمینی و بنادر این کشورها و سایر کشورهای ساحلی را تحت تاثیر قرار داده است .
٣. ماهیت توسعه پایدار در حمل و نقل بین المللی دریایی ١-٣- ماهیت حقوقی پایداری در تلاش برای تعریف پایداری حمل و نقل دریایی، لازم است برخی از مهمترین چالش های در حال حاضر زیست محیطی این بخش شناسایی گردد مانند: کاهش انتشار گازهای آلوده و بهره - 1 WCED = World Commission on Environment and Development 70 وری انرژی از نظر فنی و عملیاتی است (٤٣ .
p ,٢٠٠٧ ,Tarchi &Ferraro &Muellenhoff &Topouzelis ).
p ,٢٠٠٧ ,Ventikos& Nitsopoulos &Chatzinikolaou ٩٨).
در تعریف اتحادیه اروپا یک سیستم حمل و نقل پایدار به طریق زیر تعریف میشود: الف : اجازه می دهد تا نیازهای اساسی در دسترس بودن ، ایمن بودن و اهمیت به سلامت انسان و محیط زیست به طور پایدار تامین شود؛ ب : مقرون به صرفه است ، به طور عادلانه و کارآمد عمل می کند و از یک اقتصاد رقابتی و همچنین توسعه منطقه ای متعادل پشتیبانی می کند؛ ج : محدود کردن انتشار زباله ، تجدید پذیر بودن ، استفاده از منابع قابل تجدید پذیر و کاهش میزان سر و صدا.
International Journal of Sustainable Transportation.