چکیده:
اینترنت اشیا، به عنوان یکی از فناوریهای نوظهور قرن اخیر، به تکنولوژی ایجاد ارتباط میان ابزارهای الکترونیکی با یکدیگر یا عامل انسانی، اطلاق میگردد. ابزارهای دربردارنده این فناوری در انجام وظایفی که مطابق با پروتکلهای پیشنویس شده به پردازنده آنها داده شده است، نیازمند جمعآوری و پردازش اطلاعات بهدست آمده از محیط پیرامون خود، از جمله اطلاعات خصوصی اشخاص، هستند. چالشهای مختلفی در ارتباط با اینترنت اشیا وجود دارد؛ مانند امکان افشای اطلاعات خصوصی اشخاص و یا تحدید حقوق مالکانه آنها و یا حتی روابط میان پردازنده و کنترلکننده و مسأله مسئولیت مدنی آنها در برابر مصرف کنندگان. مدیریت این چالشها نیازمند برخورداری از یک نظام حقوقی مشخص است که بتواند احکام لازم را در راستای مدیریت مسائل مربوط به اینترنت اشیا، در خود جای دهد. تجربه مقرراتگذاری اتحادیه اروپا در اینخصوص میتواند مورد توجه قانونگذار ایران قرار گیرد.
خلاصه ماشینی:
٢-٢- چالش های تعامل میان پردازنده و کنترلکننده به دلیل آنکه ابزارهای اینترنت اشیا برای انجام وظایف از پیش تعیین شده مبادرت به جمع آوری انبوهی از اطلاعات مینمایند؛ در موارد لزوم، پردازش آنها توسط یک پردازنده باید با سرعت و دقت بالا صورت پذیرد تا خللی در راستای عملکرد این ابزار ایجاد نشود.
همانطور که بیان شد در نظام حقوقی ایران، مواد ٥٨ و ٥٩ قانون تجارت الکترونیکی مصوب ١٣٨٢، پردازش و ذخیره هرگونه داده پیام شخصی اشخاص را منوط به رضایت صریح و موردی دارنده، در محدوده اهداف مشخص تشریح داده شده به دارنده و به میزان متناسب با اهداف تعیین شده ، نموده است ؛ از این رو، در صورتی که هر یک از شرایط بیان شده توسط کنترلکنندگان رعایت نشود، به منزله نقض مقررات قانونی و مسئولیت حقوقی وی تلقی میگردد؛ اما در زمینه پردازش داده توسط پردازنده و انتقال این وظیفه به پردازنده فرعی، میتوان در صورت تصریح در قرارداد میان کنترلکننده و مصرفکننده؛ رضایت دارنده اطلاعات را در طول رضایت کنترلکننده تصور نمود؛ از این رو، همانند مفاد مقررات مصوب اتحادیه اروپا، در حقوق ایران نیز تا زمانی که رضایت موردی از کنترلکننده در این خصوص اخذ نگردد، پردازنده حق بر انتقال قرارداد را نخواهد داشت .
ماده ١٧ دستورالعمل مصوب ١٩٩٥ در قراردادهای میان پردازنده و کنترلکننده نسبت به گنجاندن دو شرط آمره قانونی در قرارداد اقدام نموده است : الف : پردازنده باید دقیق تحت تعلیمات و مطابق با شرایط تعیین شده توسط کنترل کننده مبادرت به پردازش داده نماید: در این صورت، اگر در این راه خسارتی نیز وارد گردد؛ کنترلکننده ، مسئول جبران خسارات وارده می شود؛ حتی در موارد ضرورت نیز، پردازنده حق عدول از شرایط تعیین شده توسط کنترلکننده را نداشته و در صورت انجام چنین عملی، وی مسئول خسارات وارده است .