چکیده:
یکی از عرصههای تعارض حقوق ناشی از عرف و معاهده، در بستر دریا تجلی مییابد. زمانیکه دولتی با استناد به عرف در صدد اثبات حقوق تاریخی خود بر پیکرهایی از آب برمیآید که یا تحت حاکمیت دولت دیگری است و یا جزء دریای آزاد قرار میگیرد. تعارض در منافع دولتهای حاشیه دریای چین جنوبی با ادعای حاکمیت تاریخی و حقوق تاریخی چین با استناد به خطوط نُهگانه در این بستر از دریا تشدید شد. مراجعه فیلیپین به دیوان دائمی داوری، بر اساس کنوانسیون حقوق دریاها، این اختلافات را به عرصه حقوق بینالملل کشاند و بار دیگر مسئله آبهای تاریخی را مطرح کرد. اثبات یا رد ادعای دولت چین برای بررسی سایر اقدامات دولت چین از جمله بررسی جرم ماهیگیری غیرقانونی کشتی های چینی لازم بود. لذا در این پژوهش، هدف بررسی ادعای حقوق یا حاکمیت تاریخی چین بر دریای چین جنوبی است. علیرغم عدم حضور چین در فرآیند رسیدگی، دیوان با مدنظر قرار دادن تعهدات طرفین بر اساس کنوانسیون حقوق دریاها مصوب 1982، حقوق تاریخی مورد ادعای چین را مغایر با تعهداتش، ذیل این کنوانسیون دانست و از پذیرش آن خودداری کرد.
One of the conflicting areas of law arising from custom and treaty is manifested in sea. This happens when a state tries to prove its sovereignty on body of waters that is under sovereignty of another state or part of high seas. Conflict of interest in peripheral states of South China Sea was aggravated by claiming historical sovereignty and rights of China based on Nine-Dash Line in the seabed. Philippines referred to the Permanent Court of Arbitration on the Law of the Sea Convention and brought the dispute to the international arena and once again raised the issue of historic waters. Although China didn’t appear before the PCA but the Court by referring to obligation of parties according to the Law of the Sea Convention concluded that the claim of China is on the contrary of its obligation under United Nations Convention on the Law of the Sea, hence refused to accept it.
خلاصه ماشینی:
حاکميت درحقوق بين الملل ،به روش هاييازجمله :الحاق سرزمين ،تصرف واصل مـرور زمان مملک (٢ :٢٠١٥ ,Mirski) موردآخـرمعمـولادرمـوردتسـلط بـرمنـاطق دريـاييمـورد استعمال قرارگرفته است وگويايحاکميتياست که دولتيدرطـول تـاريخ بـه دسـت آورده است وغالبابه عنوان آب هايتاريخيشناخته ميشوند.
نتيجه اين درخواست تهيه اسناديراجع به آب هايتاريخيازجمله خلـيج تـاريخي بودکه دراين اسنادشرايطيرابرايتاريخيتلقيکردن آب تعبيـه کردنـدوبـدين قـراراسـت : الف -اعمـال حاکميـت بـرمنطقـه ايـيازدريـابـه عنـوان آب هـايتـاريخي؛ب -تـداوم اعمـال حاکميت ؛ج -گرايش سايردولت ها(١٨٥ :١٩٦٢ ,Un)؛اصوليکـه درايـن اسـنادبـرايتـاريخي دانستن حاکميت يک دولت مقررگرديده ،نتيجه بررسيرويـه شـکل گرفتـه دولـت هـادرطـول ساليان ،درموردآب هـايتـاريخياسـت .
مفهوم آب هاي تاريخي در حقوق بين الملل ديوان درقضيه ماهيگيري(بين انگلستان ونروژ)(١٣٠ :١٩٥١ ,Fisheries Case)ودرکـيس السالوادور/هندوراس بااشاره به رايخليج فونسکا، Island and Maritime Frontier Dispute) ٣٨٤ :١٩٩٢ ,Case)،آب هايتاريخيرااين چنين تعريف کرده است :آب هاييکه داخلـيانـد امانه حقيقتاداخليهستندونه ويژگيمالکيت تاريخيرادارند...
Articles - Anthony, D’Amato, (2010), “The Concept of Special Custom in International Law”, Northwestern University School of Law, available at: http:// scholarlycommons.
- Dupuy, F, (2013), ”A Legal Analysis of China’s Historic Rights Claim in the South China Sea”, American Journal of International Law, Vol. 107, No. 1.
B. Jia, (2013), “The Nine-Dash Line in the South China Sea: History, Status, and Implications”, American Journal of International Law, Vol. 107, No. 1.
- Gioia, Andrea, (1984), “Tunisia’s Claims over Adjacent sea and Doctrine of Historic Rights”, Syracuse Journal of International Law and Commerce, Vol. 11, No. 2.
- Keyuan, Zou, (2012), “China’s U-Shaped Line in the South China Sea Revisited” Ocean Development and International Law, Vol. 43, Issue 1.