چکیده:
حقوق بینالملل بشردوستانه شاخهای از حقوق بینالملل عمومی است که به قاعدهمندسازی رفتار متخاصمان در مخاصمات مسلحانه میپردازد. بخش چشمگیری از قواعد حقوق بشردوستانه را قواعد حاکم بر کاربرد ابزارها و روشهای جنگی تشکیل میدهند. وفق حقوق بینالملل بشردوستانه، حق دولتها در انتخاب و بهکارگیری ابزارها و روشهای جنگی، نامحدود نیست. در سالهای اخیر، ابزارها و روشهای جنگی نوینی ظهور یافتهاند که ویژگیهای ذاتی یا روش بهکارگیری آنها در جبهههای نبرد، نگرانیهای بشردوستانهای را موجب شده و قابلیت اِعمال، و نه اعتبار حقوق بینالملل بشردوستانه را آزمون کردهاند. تولید و کاربرد اینگونه سلاحها، همچون تسلیحات کاملاً خودکار، هنوز به موجب هیچ معاهدهای، قانونمند نشده است. با فقدان قاعدهای خاص در خصوص تسلیحات نوین، اصول بنیادین حقوق بینالملل بشردوستانه بر این قبیل تسلیحات اِعمال میشود.
International humanitarian law is a branch of public international law trying to diminish the affliction and pain of mankind through regulation of behavior of parties to the armed conflicts. A considerable part of IHL rules devoted to the limitation of means and methods of warfare. According to the IHL, the right of the parties to an armed conflictto use means and methods of warfare is not unlimited. States are bind to comply with cardinal principles of IHL such as the principles of: distinction, prohibition of superfluous and unnecessary suffering,proportionality, necessity, and prohibition of wide, severe and long-term damage to the natural environment. The law of disarmament and arms control is another branch of international law which aims at reducing of conflicts, maintaining international peace and security, and extenuating pain of humanity in armed conflicts. In this regard, it regulates production, proliferation, storage, acquisition and use of some specific means and methods of warfare. There are inhuman means and methods of warfare which have been banned or limited by multilateral disarmament and arms control treaties.Technological Advancement has lead to the emergence of new inhuman means and methods of warfare.Fully autonomous weapons are an example of new inhuman weapons. In lack of disarmament and arms control treaties, cardinal principles of IHL are applied on such means and methods of warfare.
خلاصه ماشینی:
بر اين اساس حتي اصول بنيادين حقوق بين الملل بشردوستانه همچون اصل منـع درد و رنج بيهوده و اصل تفکيک نيز که کاربرد برخي تسليحات در جنگ ها را منع ميکننـد، نـوعي قواعد کنترل تسليحاتي به حساب ميآيند.
هدف از نگارش اين مقاله ، بررسي اصول بنيادين و کلي حقوق بين الملل بشردوستانه و اعمال آن بر ابزارها و روش هاي نوين جنگي همچون تسليحات کاملا خودکار است .
همان طورکه اشاره شد، قواعد بشردوستانه به تنهايي براي قاعده مندسازي کاربرد تسليحات نوين همچون سلاح هاي کاملا خودکار کافي نيستند، لازم است جامعۀ بين المللي، اين قبيل تسليحات را در دسـتور کـار خود قرار دهد و نسبت به قاعده مندسازي آنها در قالب معاهدات چندجانبۀ خلع سلاح و کنتـرل تسليحات اقدام کند.
(Geneva Conventions, 1977: Art. 36 با استناد به متون و اسناد تشکيل دهندة حقوق بين الملل بشردوسـتانه بـه ويـژه کنوانسـيون ١٨٦٤ ژنو به عنوان اولين کنوانسيون بين المللي ناظر بـر حمايـت از زخميـان و بيمـاران جنـگ زميني و مقدم بر ساير اسناد حقوق بين الملل بشردوستانه ، ميتوان به اين جمع بندي رسيد کـه دو اصل «حمايت »٣ و «محدوديت »٤، دو اصل بنياديني هستند که به موازات ساير اصـول کلـي 5 حقوق بين الملل بشردوستانه همچون اصل تفکيک ، اصل منع درد و رنج بيهوده ، اصل تناسـب ، اصل احتياط در حملات ٦ و ضرورت [نظامي]، از وصف بنيادين برخوردارند.
org/en/document/views-icrc-autonomous-weapon- system, (15 January 2017) نتيجه گيري حقوق بين الملل بشردوستانه اصول و قواعد بنياديني دارد که فارغ از زمان و مکان ، بـر هـر نـوع ابزار و روش جنگي در مخاصمات مسلحانه اعمال ميشوند.