چکیده:
در سوم فوریه 2009 دیوان بینالمللی دادگستری رأی خود را در مورد تحدید حدود مرزهایی دریایی رومانی ـ اُکراین در دریای سیاه صادر کرد. این رأی از جنبههای مراحل تحدید حدود مرز دریایی دو کشور، تفسیر دیوان از مواد 74 و 83 کنوانسیون حقوق دریاها 1982، تغییر رویکرد دیوان در تحدید حدود مناطق دریایی از رهیافت انصاف نتیجه محور به سمت رهیافت انصاف اصلاحکننده و سرانجام وضعیت حقوقی جزیره مارها و تفسیر دیوان از بند 3 ماده 121 کنوانسیون 1982 حقوق دریاها دارای اهمیت است.
خلاصه ماشینی:
١با توجه به این مطالب و با درنظر گرفتن رویۀ دیوان در تحدید حدود مناطق دریایی ، همان طور که انتظار می رفت در قضیۀ تحدید حدود میان رومانی ـ اکراین نیز دیوان پس از مشخص کردن حقوق قابل اعمال برای حل اختلاف میان رومانی ـ اکراین در پاراگراف ١١٦ رأی خود در مورد مراحل و روش تحدید حدود دریایی این چنین ابراز داشت : «این مراحل جداگانه که به طور مفصل در قضیۀ مربوط به فلات قاره (جمهوری عرب لیبی / مالت ) (حکم ١٩٨٥ صفحۀ ٤٦، پاراگراف ٦٠) توضیح داد، در دهه های اخیر با دقت مشخص شده اند.
٢ بنابراین دیوان برخلاف رهیافت انصاف نتیجۀ محور خود که در قضایای فلات قارة دریای شمال آن را پایه گذاری کرد (که از انعطاف پذیری بسیار زیادی برخوردار است ) به سمت رهیافتی در حال حرکت است که قابلیت پیش بینی دارد و در آن ابتدا روشی عینی همچون خط متساوی الفاصله اعمال می شود.
با وجود تصویب این روش به عنوان روش اصلی تحدید حدود در مادة ٦ کنوانسیون فلات قاره (١٩٥٨)، دیوان در قضایای فلات قارة دریای شمال اعلام داشــت که این روش جزو حقوق بین الملل عرفی نیســت و تحدید حدود باید با درنظر گرفتن تمام شرایط مرتبط براساس اعمال اصول منصفانه باشــد.
این لازم به ذکر اســت در قضیۀ گریلند و ســن ماین نیز دیوان اعلام داشــت که در موارد شخص ، ملاحظات امنیتی می تواند به عنوان یک وضعیت مرتبط در نظر گرفته شود؛ ولی تنها در مواردی که خط تحدید حدود به سواحل یکی از طرفین بسیار نزدیک باشد: Jiuyong, Shi, Maritime delimation in Jurisprudence of the ICJ, Chineese Journal of International Law (2010), 1.