چکیده:
نقض حق فکری دیگران، تخلف از احکام حقوق مالکیت فکری است که آثار موضوعی و حکمی گوناگون دارد؛ اما به نسبت اهمیت آن، حقوقدانان تحلیل دقیقی در باره آن ارایه ندادهاند. سود و زیان ناقض و دارنده حق فکری از جمله آثار مهم نقض در روابط خصوصی دارنده نخستین یا انتقالگیرنده حق و ناقض حق فکری است. دعوای مسؤولیت مدنی که با بیشترین اقبال در دعاوی مدنی ناشی از نقض حق فکری روبرو شده، توان پوشش همه موقعیتهای فوق را ندارد؛ لذا بایستی از نهاد استفاده بلاجهت برای تعیین تکلیف سود حاصل از نقض یاری گرفت. در کنار مطالعه دعوای استرداد در نقض حق فکری، وضعیت ذهنی ناقض حق نیز از جمله موضوعات مطالعه نوشته حاضر است. همچنین، ممکن است علاوه بر سودی که به خوانده تعلق میگیرد، زیان یا حتی سودی نصیب خواهان شود؛ این نیز از جمله ابهاماتی است که سعی شده در مقاله حاضر بر طرف شود.
The infringement of Intellectual property law can have some effects on situations of involving parties, especially has benefits for infringer and damages for holder, assignees or licensees of Intellectual property right. Some of legal systems and lawyers have interested in tort law for liabilities arising out of infringement and its economic consequences. But we established that this institution won't cover all situations, particularly when infringer takes benefits of his act of infringement and couldn't harm to owner of right; in this area, the claim of restitution of benefits and unjust enrichment is a good choice. Some people may doubt about culpability of infringing act, but in this area, we also must distinct between liability and restitution. In addition to profits that respondent has gained, it's possible that claimant bear damage or even gain profit; the study of such matter is one of newest discussions in intellectual property system of Iranian Law.
خلاصه ماشینی:
در نتيجه ، زياني متصور نيست و رکن اساسي مسئوليت مدني غايب است اما نقض حق و تغيير شرايط بر مبناي آن وجود دارد؛ به طور نمونه ، اثـر فکـري توليـدي در کشـور در خارج از کشور و به وسيله خوانده، بدون مجوز استفاده ميشود؛ بـه ويژه در جـايي کـه استفاده تجاري از اثر فکري براي صاحب اثر نه قانونا ـ به علت اصل سرزمينيبودن حق فکريـ امکانپذير بوده و نه حتي از نظر عملي تصور آن را ميکرده است .
بر اين اساس، در ادعاي زيان، هر گاه شخصي براي رسـيدن بـه حـق خـود، اقـدام شخصي کند مانند پديدآورندهاي که حق اعطاي مجوز را دريافت نکرده اسـت ، برنامـه رايانه اي خود را غير فعال کند و سبب زيان خوانده شود، مسئوليت ندارد يـا از طـرف ديگر، استفاده بدون مجوز از محصول فکري ديگران، جهت رسيدن به حق خود باشد، گاهي سبب تبرئه وي است ؛ چرا کـه عمـل وي در قالـب احقـاق شخصـي حـق قـرار ميگيرد و بيجهت نيست (براي مطالعه بيشتر راجع به اقدامهاي شخصي مشروع، ر.
١. هم زماني سود خوانده با زيان يا سود خواهان ممکن است که همراه سودي که خوانده از نقض حقوق فکري ميبرد، زيـاني هـم بـه دارنده حق وارد کند؛ آنگاه بايد گفت که در اين جا، اصول مسئوليت مدني حاکم است يا استفاده بلاجهت ؛ آيا تهاتر جايي براي بحث دارد؟ به نظر برخي نميتوان از يک نقض هم خسارت خواست و هم محاسبه منافع کـرد (p٢١٨ ,٢٠١٠ ,Galloway &Colston )؛ اما دليل محکمي براي پذيرش اين ادعا نيست .