چکیده:
موضوع پایان نامه حاضر مسئولیت مدنی ناشی از تفویت فرصت در امور پزشکی در نظام حقوقی ایران میباشد. نظریه « از دست دادن فرصت» در صدد جبران خسارتی است که در نتیجه فوت شدن فرصت،
بدست آوردن نفعی یا اجتناب از ضرری به افراد وارد میشود. راجع به قابل مطالبه بودن خسارت ناشی از «فرصت از دست رفته »رویه های مختلفی است. در حقوق ایران نه قانون گذار و نه رویه قضایی گامی در
جهت رسمیت شناختن این نظریه بر نداشته است. با این حال شاید بتوان به کمک قواعد فقهی از جمله
(قاعده لاضرر و لا ضرار فی الاسلام) در فقه اسلامی و با استناد جستن به برخی از مواد قانون مسئولیت
مدنی؛ قائل به امکان جریان این نظریه در مسئولیت مدنی، در حقوق ایران شد. در عین حال، باید توجه
داشت که حتی اگر مطالبه خسارت ناشی از « فرصت از دست رفته » به لحاظ تحلیل حقوقی با موانعی مواجه نباشد. موانع اجرای صحیح و ضابطه مند آن در نظام قضایی ایران همچنان نگران کننده به نظر میرسد. طرح این مسئله در مسئولیت مدنی در حقوق ایران، یک موضوع تازهای است. پذیرش مطالبه خسارت ناشی از « فرصت از دست رفته » هر چند عادلانه به نظر میرسد. در عین حال پذیرش آن در حقوق ایران با مشکلاتی مواجه است. در صورتی که موضوع فرصت از دست رفته » را در فقه اسلامی بپذیریم. از آنجا که با عدل و انصاف هم سازگاری دارد. پذیرش این موضوع در حقوق موضوعه کشور بلااشکال قانونی
است
خلاصه ماشینی:
اگر چنين قطع و يقيني وجود مي داشت و برنده شدن وي حتمي مي بود، متصدي حمل بي شک مسئول بود زيرا وي باعث از بين رفتن نفعي شده که به طور قطع قابل تحصيل بوده است و عدم النفع مسلم هم مسئوليت مدني ناشي از تفويت فرصت در امور پزشکي در نظام حقوقي ايران / ٣ ضرري است مسلم و قابل جبران در سيستم حقوقي ايران و همين طور نظام حقوقي کامن لو هيچ قاعده يا اصلي که مستقيماً مخصوص مسئوليت مدني پزشک در رابطه با بيمار باشد، وجود ندارد.
مسئوليت مدني ناشي از تفويت فرصت در امور پزشکي در نظام حقوقي ايران / ٩ خسارت ناشي از «فرصت از دست رفته » با عدم النفع تفاوت دارد: ديدگاه اول : در مورد عدم النفع حصول منفعت در آينده مسلم است و تقصير مقصر مانع ايجاد آن ميگردد.
در حقوق موضوعه ايران و در فقه اسلامي در خصوص اين نظريه نصي ديده نميشود در چارچوب فقه قاعده لاضرر است که ميتواند ابزار مناسبي جهت توجيه جبران خسارت ناشي از تفويت فرصت است عدم توجه صريح به «فرصت هاي از دست رفته » در فقه موجب شده در حقوق موضوعه و رويه قضايي کمتر به آن توجه توجه شود و بحث تفصيلي از مباني و چارچوب قابل مطالبه بودن فرصت هاي تفويت شده در کتب حقوقي ديده نميشود.
مسئوليت مدني ناشي از تفويت فرصت در امور پزشکي در نظام حقوقي ايران / ١٥ ــ قاسم زاده ، سيد مرتضي (١٣٨٣)، مباني مسئوليت مدني، تهران : نشر ميزان .