چکیده:
توجه و توصیهی اسلام به رعایت اخلاق دوستی و برادری، نقش فراوانی در تعالی فرد و جامعه دارد، چراکه اخلاق یکی از عناصرموثر و مهّم شخصیّت انسان است. اسلام خواهان ایجاد رابطه صمیمی و عزت و روح برادری در جامعه است، تقویت روحیهی برادری آثار شگرفی بر نوع سبک زندگی افراد جامعه ایجاد میکند.
در این پژوهش این سوال مطرح است که معیار و اهمیت انتخاب دوستی و برادری از دیدگاه حضرترضا(ع) چیست!؟ و روشهای تثبیت و تحکیم دوستی و نیز آداب معاشرت از منظر امامرضا(ع) کدام است!؟ و آیا میتوان از مسالهی دوستی و برادری در زمینهی تمدنسازی و ایجاد وحدت بهره برد!؟
هدف از این مقاله این است که با آموزههای اخلاقی امامرضا(ع) در باب اخلاق دوستی و برادری آشنا شده و با الگوبرداری از آن در سبک زندگی ایرانی - اسلامی به کاربندیم و در نظامسازی تمدن اسلامی مورد استفاده قرار دهیم و بتوان مسایل و مشکلات اخلاقی جامعه را برطرف نموده و با الگوگیری از رفتار و منش حضرترضا(ع) جامعه را به سوی سعادت و خوشبختی هدایت نماییم.
در این پژوهش با نگرشی نو به روشها و کارکردهای اخلاق و رفتار و آداب اجتماعی اسلامی و با مطالعه و بررسی متون و منابع تاریخی و آموزههای امامرضا(ع)، میکوشد به تبیین کارکرد روایات در زمینهی اخلاق دوستی و برادری پرداخته شود و دستمایهای مناسب جهت الگوسازی برای جوامع اسلامی فراهم آورد.
خلاصه ماشینی:
در این پژوهش، این سؤال مطرح است که معیار و اهمیت انتخاب دوستی و برادری از دیدگاه حضرت رضا( چیست؟ روشهای تثبیت و تحکیم دوستی و نیز، آداب معاشرت از منظر امام رضا( کدام است؟ و آیا میتوان از مسألۀ دوستی و برادری، در زمینۀ تمدنسازی و ایجاد وحدت بهره برد؟هدف این است که با آموزههای اخلاقی امام رضا( در باب اخلاق دوستی و برادری آشنا شده و با الگوبرداری، آنها را در سبک زندگی ایرانی - اسلامی بهکار ببندیم و در نظامسازی تمدن اسلامی، مورد استفاده قرار دهیم و بتوان مسایل و مشکلات اخلاقی جامعه را برطرف نموده و با الگوگیری از رفتار و منش حضرت رضا(، جامعه را بهسوی سعادت و خوشبختی هدایت نماییم.
ج. اهمیت دوستی و برادری در سیرۀ پیامبر( و امامان معصوم( با توجه به اینکه هدف از رسالت پیامبر(، ایجاد قسط و عدل در جامعۀ اسلامی بود، بدون تردید، تحقق این هدف جز از راه برادری دینی و الفت میان مسلمانان، امکانپذیر نبود، چراکه با ایجاد حس برادری و رفاقت، دلهای مسلمین به هم نزدیک شده و تعاون و همکاری برای ساختن امت اسلام به وجود میآید و در پی آن، واژههایی همچون ایثار و از خودگذشتگی معنا پیدا میکند و قسط و عدل اسلامی در سایۀ اخوت اعتقادی، محقق میشود.
آموزههای حضرت رضا( در زمینۀ آداب دوستی و برادری، قابلیت «تمدنسازی» دارد، به گونهای که میتوان با طراحی یک الگوی کاربردی از تعالیم و توصیههای امام رضا(، برای جامعۀ امروزی از آنها بهرهمند شویم، چراکه روش و سبک معاشرت امامان معصوم( با دوستان و برادران دینی و حتی مخالفان بسیار ظریف و زیبا است.