چکیده:
این مقاله تلاش میکند سازماندهی فضایی شهر کرمانشاه در دوره پهلوی اول را توضیح دهد. رویکرد نظری آن مبتنی بر آراء هنری لوفبور درباره «تولید فضا» است. از نظر وی فضا به مثابه ظرف خالی نیست که توسط اشیاء پر شود، واقعیت مادی مستقل و «خود بنیاد» و یا یک واقعیت آغازین معرفتشناسی نیست بلکه «تولیدی اجتماعی است». سه بعد بازنمایی فضا (فضای مفهومسازی و برنامهریزی)، فضای بازنمایی (فضا به مثابه امر مستقیما زیستشده از طریق ایماژها و نمادهای مرتبط به آن)، عمل فضایی (رفتار افراد در مسیرها، فضاها و رهوارهای شهری) به شیوهای دیالکتیکی در تولید فضای شهری نقش دارند. روش مطالعه کیفی و فن گردآوری دادهها بررسی اسناد و مشاهده است. یافتهها نشان میدهند مدرنیزاسیون، صنعتی شدن، اسکان عشایر و خدمت سربازی اجباری همراه با اقدامات عمرانی در شهر سبب رشد آن به سوی جنوب شد. سازماندهی فضایی کرمانشاه در نتیجه سه روند است: 1. طراحان و برنامهریزان متاثر از ایدههای «زیبا شهر» هاوسمان بافتهای متراکم محلات را پارهپاره و عناصری مانند خیابان، میدان، رستوران و سینما را در شهر جای دادند، 2. فضای اجتماعی شهر تحت تاثیر ایدههای جدید و در نتیجه تجربه زیسته افراد در زندگی روزمره به دو بخش سنتی (محلات شهر قدیمی) و مدرن (بخش تازه توسعهیافته) تفکیک شد و 3. پرسهزنی و حضور در فضاهای عمومی روابط اجتماعی را افزایش و شهر را به یک مکان انسانشناسی تبدیل کرد.
This article tries to explain the space organization of Kermanshah city in the first Pahlavi period (1924-1940). The theoretical approach is based on Henri Lefebvre's "Production of Space". In his view، the three dimensions of representations of space، i.e. Space of Representation and Spatial Practice in a dialectical manner involved in the production of urban space.T he study method is qualitative and data collection techniques are observation and document review. Results show: modernization، industrialization، nomads settling and compulsory military service along with the construction actions in the city caused its growth to the south. Its space organization is influenced by three trends: 1. Designers influenced esthetic and Haussmannian urban ideas، place elements such as streets، squares، restaurants، and cinema in the city. 2. Social space of the city under the influence of new ideas and as result of the lived experience of people in daily life was segregated into two categories: Traditional and modern.3. Truancy and presence in public spaces increase social relations and make city anthropological place.