خلاصه ماشینی:
"در میان نشرهایی که برای کودکان سروده و منتشر شده است، گاهی به نمونه هایی از طنز برمی خوریم، اما آن چه به عنوان طنز در ثنعرکودک اراثه شده است، بیش از ان که طنز باشد، شیطنت های کودکانه است که با طنز به معنای حقیقی آن فاصله ی زیادی دارد.
~ا~ مییدآط لای تاکنون دو مجموعه ی نثعر بی وزن یا سپید با عناوین بادکنک ه نثرط جاقو و ~ کسی 3 ثغ رااختراع کره برای کودکان منتشر کرده است که در اغلب شعرهای این دو کتاب رگه هایی از طنز کودکانه مشاهده می ثنود.
درمتن به اصطک ح بی معنا، مناسبات میان واژگان به هم می خورد و ازنظرمعنایی بین روساخت و ژرف ساخت جمله هیچ مناسبتی نیست و یا اگرهم هست نابه هنجاراست،< (اخوت، ١٣٧١ : ٨۶ ) در هیچانه هایی که از اسدالثه شعبانی ذکرکردیم، چنان که مشهود است، تاکید شاعربرموسیقی و ریتم است: صابون کجاست؟ تو باغه ا تو زنبیل کک نحه ا الاغه جاق چاقه ا کالسکه شم کک نحه: ...
هالی هالی هالونه ا هالونه توی خونه ا خونه که هال نداره هالونه بال ندار ٠ ا بالش چیه؟ بالش خوابه والاا پرش چیه؟ چند تا حبابه والا هم جنین واژ ٠ سازی، از آن گونه که در بازی های کودکانه نیز شاهدیم، یعنی ساختن کلمات جدید بی معنا که صرفا دارای ریتم و موسیقی خوشایند هستند، ازویژگی های این نوع شعرهاست.
در هیچانه ی فوق، شاعر با ساختن کلمات جدید، که بیش تر بر مبنای اصوات آهنگین ساخته شده اند، و تاکید برموسیقی و ریتم اثری خلق کرده که می تواند برای کودکان، به ویژه خردسالانی که در مرحله ی زبان آموزی هستند، دوست داشتنی باشد."