چکیده:
ممنوعیت"کمک های دولتی" از مهم ترین قواعد در نظام های مختلف حقوق رقابت است. در واقع ،هنگامی که دولت،کمک هایی تبعیض آمیز به برخی بنگاه های رقیب ارایه می کند،این امر ممکن است منجر به اخلال در رقابت در بازار شود،زیرا این اقدام سایر رقبا را در وضعیت نامساعد رقابتی قرار می هد. در این مقاله،به مقایسه ی رویکرد نظام های حقوقی ایران و اتحادیه ی اروپا، نسبت به قاعده ی(ممنوعیت کمک های دولتی مخل رقابت) خواهیم پرداخت.این مطالعه ی تطبیقی، نشان می دهد که موضع قانون گذار ایران در مورد این قاعده، نیازمند برخی اصلاحات اجتناب ناپذیر است.
خلاصه ماشینی:
بند ١ از ماده ی ٨٧ معاهده بیان می - دارد: «در غیر مواردی که در این معاهده خلاف این ماده مقرر شده است ، هرگونه کمک اعطایی توسط دول عضو یا از محل منابع دولتی که به بنگاه های خاص یا به تولید کالاهای خاصی اختصاص یابد، به هر شکلی که باشد و به هر طریقی که رقابت را مختل یا تهدید به اختلال کند، تا آن جا که تجارت بین کشورهای عضو را تحت تاثیر قرار می دهد در تعارض با [قواعد] بازار مشترک ، تلقی می شود».
7. Prosser, Tony, The Limits of Competition Law, Markets and Public Services, Studies in European Law, Oxford University Press, New York, First Published, 2005.
& Mac Culloch, Angus, Competition Law and Policy in the EC and UK, Cavendish Publishing Limited, London, Sydney, Portland, Oregon, Third edition, 2004.
& Mac Culloch, Angus, Competition Law and Policy in the EC and UK, Cavendish Publishing Limited, London, Sydney, Portland, Oregon, Third edition, 2004.
Slot, Piet Jan & Johnston, Angus, An Introduction to Competition Law, Hart Publishing, Oxford and Portland Oregon, First English edition, 2006.
Slot, Piet Jan & Johnston, Angus, An Introduction to Competition Law, Hart Publishing, Oxford and Portland Oregon, First English edition, 2006.
Vives, Xavier, Competition Policy in the EU, Fifty Years on from the Treaty of Rome, Oxford University Press, First published, 2009.
Vives, Xavier, Competition Policy in the EU, Fifty Years on from the Treaty of Rome, Oxford University Press, First published, 2009.