چکیده:
پس از گذشت بيش از بيست سال از امضاي اولين قراردادها در بخش بالادستي نفت و
گاز (قراردادهاي نفتي) به طريق بيع متقابل و با آشكار شدن ضرور تهاي مربوط به
بازنگري در الگوي قراردادي مورد استفاده د ر اي ن بخش، تغييراتي در رويكردها و
سياست گذاري هاي كلان كشور در حوزه نفت و گاز ايجاد شد و در نهايت وزارت نفت به
موجب مجوزهاي قانوني، كميته بازنگري قراردادهاي نفتي ايران را تشكيل و نسبت به
تجديد نظر در اصول اين قراردادها و ارائه الگوي جديد اقدام نمود. شر ايط يا اصو ل
عمومي، ساختار و الگوي قراردادهاي جديد نفتي ايران به تصويب هيئت وزيران رسيد
در تاریخ 1394/08/11 به ورازت نفت و شرکت ملی نفت ایران ابلاغ شد. از جمله اهداف
الگوي جديد قراردادهاي نفتي ايران، افزايش بهينه ظرفيت هاي توليد نفت و گاز طبيعي
به ويژ ه در ميادين مشترك، اجرا ي طر ح ها ي اكتشاف ، توصيف ، توسعه و توليد و
بهره برداري به صورت يكپارچه و براي طول عمر ميدان، تشويق و حمايت از جذب و
هدايت سرمايه هاي داخلي و خارجي به منظور توسعه ميدان هاي هيدروكربوري كشور با
درجات مختلف خطرپذيري، فراهم نمودن زمينه انتقال دانش و فناوري روز در صنعت
نفت ذكر شده است. در صورت تحقق اين اهداف، مي توان اميدوار بود، قراردادها ي آتي
كه بر مبناي اين الگوي جديد طراحي خواهند شد، بستر مناسب تري را جهت تعامل ميان
كنشگران اصلي صنعت بي نالمللي نفت در ايران فراهم نمايند. مقاله حاضر اصول حاكم
بر اين الگوي قراردادي و عناوين ساختاري آن را بررسي و تحليل مي نمايد.
خلاصه ماشینی:
اهداف الگوی قراردادی 1 اهداف این الگوی قراردادی به قرار ذیل است : افزایش ظرفیت تولید نفت و گاز طبیعی کشور و حفظ و ارتقای جایگاه ایران در اوپـک و بازار جهانی نفت و گاز طبیعی ؛ افزایش بهینه ظرفیت های تولید نفت و گاز طبیعی به ویژه در میدان های مشترک ؛ اجرای طرح های اکتشاف ، توصیف ، توسعه و تولید و بهره برداری ؛ اطمینان از حفظ و صیانت هرچه بیشتر از مخازن نفت و گازطبیعی با تأکیـد بـر افـزایش ضریب بازیافت مخازن با به کـارگیری ، انتقـال و ارتقـای فنـاوری ملـی و توانمندسـازی ظرفیت های داخلی ؛ استفاده از شیوه های نوین در اکتشاف ، توصیف ، توسعه ، تولید و بهره برداری از میدان های نفتی و گازی ؛ تشویق و حمایت از جذب و هدایت سـرمایه هـای داخلـی و خـارجی بـه منظـور توسـعه میدان های هیدروکربوری کشور با درجات مختلف خطرپذیری ؛ اکتشاف ، توسعه ، تولید و بهره برداری از میدان ها، با استفاده از ظرفیت شرکت های صاحب صلاحیت نفتی که می توانند تأمین کننده دانش فنی روز، منـابع مـالی و خـدمات مربـوط حسب شرایط هرمیدان باشند، بدون انتقال حق حاکمیت و مالکیت بر منابع نفت و گـاز و با رعایت موازین تولید صیانت شده ، با ارزیابی روش هایی که تاکنون در کشور مورد عمل قرار گرفته و نیز با بهره گیری از تجارب منطقه ای و بین المللی .