چکیده:
این مقاله با استفاده از دو بعد جانشینی و همنشینی، یکی از مهم ترین ابزار تحلیل متن در نشانه شناسی ساختگرا، ضمن توصیف یکی از اعیاد ارمنی که منسوب به تبرک انگور است ، نشان خواهد داد که چگونه رویدادهای فرهنگی تحت فشارهای عقیدتی، با فراموش کردن علت و فلسفه وجودی و صرف حفظ مراسم و آیین آداب و رسوم برگزاری نه تنها جانشین رویدادهای فرهنگ غالب شده اند بلکه با عجین شدن با آن ها و جابه جایی زمانی توانسته اند آئین های مربوط به خود را از زمان های بسیار دور در طول قرون متمادی تا به حال به صورت فرهنگ عامه حفظ کنند و زنده نگه دارند.
خلاصه ماشینی:
"جانشینی نمادها در گسترة زمان : تبرک انگور در نزد ارامنه امیلیا نرسیسیانس تاریخ دریافت : ١٣٨٩/٩/١١ تاریخ پذیرش : ١٣٨٩/١٢/٢٣ چکیده این مقاله با استفاده از دو بعد جانشینی و همنشینی، یکی از مهم ترین ابزار تحلیل متن در نشانه شناسی ساختگرا، ضمن توصیف یکی از اعیاد ارمنی که منسوب به تبرک انگور است ، نشان خواهد داد که چگونه رویدادهای فرهنگی تحت فشارهای عقیدتی، با فراموش کردن علت و فلسفه وجودی و صرف حفظ مراسم و آیین آداب و رسوم برگزاری نه تنها جانشین رویدادهای فرهنگ غالب شده اند بلکه با عجین شدن با آن ها و جابه جایی زمانی توانسته اند آئین های مربوط به خود را از زمان های بسیار دور در طول قرون متمادی تا به حال به صورت فرهنگ عامه حفظ کنند و زنده نگه دارند.
شباهت های اعتقادی در بین اقوام متعدد و تجلی آن به صورت خدایان متعدد با نام های مشترک که از لحاظ زبان شناسی به آسانی قابل تبدیل و حتی جانشین شدن به یکدیگر هستند از قبیل آرامازد ارمنی به اهورامزدای پارسی و زئوس یونانی و یا آناهیت ارمنی به ناهید پارسی و آرتمیس یونانی همچنین واهاگن ارمنی به ورتر راگنای پارسی و یا آستغیک ارمنی به آفرودیت یونانی، حکایت و پیامی جز شباهت همه انسان ها و همانندی آن ها طبق فرضیه همسان گرایان ندارد و در این راستا میتوان سابقۀ قرابت ارامنه و ایرانیان را از حیث جغرافیایی و فرهنگی که به شهادت تاریخ نگاران به هزارة اول قبل از میلاد میرسد به گواه طلبید."