چکیده:
In national criminal law، superior order is no excuse for subordinate، unless in some exceptional requirements proves that the executor has had a mistake of law، a mistake of fact، or has been under duress. In international criminal law، the possibility of attribution to this defense is more limited، because international crimes are the most serious types of crimes that concern the international community as a whole. Therefore، the defense of superior order is not attributable to international crimes، expect for war crimes، and for when subordinate proves that he could not understand the illegality of order.
خلاصه ماشینی:
(به تصویر صفحه مراجعه شود) در مواردی مسؤولیت کیفری را از مأمور مرتفع می کند (٦٤٢ :٢٠٠٢ ,fletcher) پرسـش ایـن است که اطاعت از دستورات مافوق در چه مصـادیقی و بـا لحـاظ چـه شـرایطی ، مسـؤولیت کیفری مأمورین را زایل می کند؟ با بررسی پیشینه دفاع امر آمر، به مبانی و شرایط هـر یـک از دفاعیاتی که مامور پس از اجرای دستور غیرقـانونی آمـر، امکـان اسـتناد بـه آنهـا را دارد، پرداخته خواهد شد.
عقیدۀ مذکور مبنـای وضـع بند ج ـ ١ و نیز ٢ ماده ٣٣ اساسنامه دیوان کیفری بین المللی است که مطابق صـراحت آن ، در صورتی که دستور صادره آشکارا غیرقانونی باشد و یا جنایت ارتکابی ، نسل کشی و جنایت علیه بشریت باشد، امکان استناد به دفاع امر آمر وجـود نخواهـد داشـت ، اگرچـه مـأمورین و اشخاص فرودست ، واقعاً از غیرقانونی بودن دستور صادره اطلاعی نداشته اند.
امـا پرسـش ایـن اسـت کـه آیـا مأمورینی که مطابق ماده ٣٣ اساسنامه ، امکان استناد به دفاع امر آمر (به عنوان یکی از علل رافع مسؤولیت کیفری ) را دارند، منحصر به مأمورین نظامی بوده یا غیرنظامیان نیز مشـمول خواهند بود؟ پاسخ به این پرسش منوط به تفسیر قسمت الف بند ١ ماده ٣٣ اساسنامه است .
مطابق این استدلال و ظاهر ماده ، در نظامهای حقـوقی کـه شـخص نظـامی تحـت هـر شرایط مجبور به اطاعت از دستورات مافوق است ، در صورت وجود شرایط مقرر در مـاده ٣٣ اساسنامه ، امکان استناد به دفاع امر آمر را دارد، اما در صورتی که در حقوق داخلی کشـوری برای مأمور حق تمرد از دستورات غیرقانونی فرماندهان پیش بینی شده باشد (آن چنان که در حقوق پاره ای کشورها از جمله آلمان ، فرانسه ، انگلیس و...