چکیده:
بخش مهمی از برنامه های رسانه ای، مصاحبه هایی است که بـا اشـخاص مختلـف ، از گـروههـای مختلف انجام می گیرد. بدون شک، مصاحبه شوندگان از حقوقی برخوردارند که از جانب رسانه هـا باید رعایت شود. در این مقاله ، مهم ترین حقوق مصاحبه شوندگان مورد بررسی قرار گرفته اسـت . آزادی در انجام مصاحبه ، شامل حق اعلام رضایت در شـروع و ادامـه مـصاحبه ؛ رعایـت حـریم خصوصی مصاحبه شونده در قالب حق افشا نشدن هویت یا پخش نـشدن صـدا، تـصویر و سـایر اطلاعات مربوط به هویت ؛ حق مالکیت فکری بر مصاحبه در قالب حق فروش محتـوای آن، حـق اصلاح، سانسور و جلوگیری از پخش قسمت هایی از مصاحبه ؛ و در نهایت ، بحث استناد قـضایی به محتوای مصاحبه ازجمله این حقوق است . البته ضمانت اجرای برخورداری از کلیه این حقوق، «حق اعلام حقوق مصاحبه شونده» است . انتظار می رود، خلاها و نواقصی که از نظر قانونی و همچنین از نظر رویه عملی رسـانه ای، در رسانه های عمومی وجود دارد با وضع قوانین خاص ناظر بر عملکرد رسانه ای و هم زمان، پایبنـدی عملی ارباب رسانه ها به موازین دینی و اخلاق حرفه ای، تا حدود زیادی کاهش یابد.
خلاصه ماشینی:
هـر چنـد تهیه مصاحبه از سوی خبرنگار یا گزارشگر به طور عمده یک کـار هنـری و متعلـق بـه مصاحبه کننده تلقی می شود، این نکته را نباید از یاد برد که گاهی مـصاحبه شـونده بـرای انجام مصاحبه ـ بویژه مصاحبه های علمی که با اعلام قبلی صورت می گیـرد ـ مـدتهـا وقت صرف مطالعه ، پژوهش و تهیه مطالب می کند که به موجب قاعـده فقهـی «احتـرام عمل مؤمن »، کار و فعالیت وی باید محترم شمرده شود و مالکیت او بر مطـالبی کـه در حین مصاحبه بیان می کند، مورد حمایت قرار گیرد.
National United Jornalists (NUJ) دارد، این است که در مواردی، مصاحبه کننده با وجود اینکه در اصل ، از انجـام مـصاحبه رضایت دارد و مطالبی را برای درج در جراید یا اعلام از رادیو و تلویزیون بیان می کند، به دلایل مختلفی ـ که البته ملزم به اعلام آن دلایل نیست ـ تمایلی به فاش شـدن نـام یـا هویت خود ندارد و با چنین شرطی ، حاضر به انجام مصاحبه با خبرنگار شده اسـت .