Abstract:
شناخت و درک هرچه بیشتر آینده و ناشناخته هایی که فراروی انسانها و جوامع بشری قرار دارد از اهمیت بالایی برخوردار است. این شناخت به ما کمک می نماید که از خطر رویارویی با ناشناخته هادوری ننماییم. همچنین آینده شناسی این امکان را به انسانها می دهد که یک قدم پیشتر از حال گام بردارند. اطلاع نسبی از آنچه که ممکن است در آینده اتفاق افتد و وقوع آن محتمل است، ضروری به نظر میرسد. این شناخت به برنامه ریزان و دانشمندان کمک می نماید تا در عرصه های مختلف با اطمینان خاطر برنامه ریزی نمایند.نظریه پردازان معتقدند آینده پژوهی، آینده شناسی است که دریچه ورود ما به آینده را میسر می سازد با توجه به اینکه وظیفه اصلی آموزش و پرورش توسعه نسل آینده است همچنین آموزش و پرورش از پیش دبستان تا دانشگاه ضرورتا بایستی آینده مدار باشد زیرا کارکرد آن در واقع تجهیز دانش آموزان و دانشجویان به دانش و مهارت های لازم برای مشارکت موثر در جامعه در زمان حال و بالاخص برای آینده می باشد.
Machine summary:
برخی دیگر از اندیشمندان تفکر راهبردی «آینده شناسی» را یکی از گونه های علوم و فناوری های نرم محسوب می نماید و از آنجا که ثروت حقیقی در جامعه دانش بنیان «ثروت نرم» است، لذا هر جامعه ، سازمان و نهادی که خواستار تحولات بنیادی است، ضرورتا باید با استفاده از روش های مختلف آینده شناسی و پیش بینی به کشف ناشناخته ها و جهان آینده های پشتیبان تصمیم با ویژگی های مشترک زیر را نیز پوشش می دهد .
لذا ساخت دیدگاه استراتژیک در شرایط محیطی متلاطم امروز یعنی آینده سازی با شتابناک شدن آهنگ تغییر ، تلاش و کوشش سازمانی در راستای تغییر نیز باید شتاب گیرد و سازمانها دست به دگرگونیهای عمیق مثل کیفیت فراگیر ، طراحی مجدد فرآیند ها ، توجه به مشتری ، مهندسی مجدد، حذف رده های زاید سازمانی و تناسب اندام بزنند ضرورت اتخاذ خط مشیهای انگیزش جدید مبتنی بر سیاستهای جدید منابع انسانی متمرکز بر امور است که از نظر افراد با ارزش تلقی میشوند و به آنها کمک می کنند تا آینده را بر اساس بنا کنند و از تلاش و کوشش فعلی خود بهرمند شوند.
بر این اساس می توان گفت آینده شناسان آینده پژوه ، بازیگران کلیدی در فرآیند خلق چشم اندازه های ملی ، بخشی سازمانی به شمار می روند ، برخی دیگر از اندیشمندان تفکر راهبردی «آینده شناسی » را یکی از گونه های علوم و فناوری های نرم محسوب می نمایند و از آنجا که ثروت حقیقی در جامعه دانش بنیان «ثروت نرم » است ، لذا هر جامعه ، سازمان و نهادی که خواستار تحولات بنیادی است، ضرورتا باید با استفاده از روش های مختلف آینده شناسی و پیش بینی به کشف ناشناخته ها و جهان آینده بپردازد .