Abstract:
این مقاله، بخشی از یک طرح تحقیقی است که هدف آن، تبیین یک چارچوب نظری مناسب، برای کمک به تدوین و اجرای برنامه درسی ریاضی در دوره متوسطه بوده است. با در نظر گرفتن مولفه هایی از پیشینه پژوهشی، یک چارچوب نظری موسوم به DNR (دوگانی- نیازهای فکورانه – استدلالهای پی در پی) که از سوی گرشان هرل تدوین شده، اساس کار این پژوهش قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده های این تحقیق نشان داد که این چارچوب، می تواند به پژوهشگران کمک کند تا با نگاهی نوین، به تدوین برنامه درسی ریاضی بپردازند. در این طرح پژوهشی، بر اساس چارچوب DNR فعالیتهایی برای بخشهای بسیاری از محتوای درسی ریاضی دوره های متوسطه اول و دوم در ایران طراحی شد و در محیط واقعی کلاسهای درس ریاضی، به طور آزمایشی، توسط نویسنده اول تدریس شد. سپس در مرحله نهایی، فعالیتهایی متناسب با موضوع مختصات و نمایش خطوط در دستگاه مختصات دکارتی تدوین و در یک مدرسه عادی پسرانه پایه نهم یکی از شهرستانهای استان تهران اجرا شده است. این دو موضوع به دانش آموزان سه کلاس عرضه شد و معلم اصلی کلاس، ضمن حضور در تمام جلسات تدریس، نقش مشاهده گر و همکار منتقد را ایفا کرده است. نتایج این پژوهش نشان داد که محتوای درسی ریاضی طراحی شده بر مبنای چارچوب DNR و شیوه عرضه آن، می تواند یادگیری مطالب ریاضی را برای دانش آموزان تسهیل کند، به تعمیق مطالب یادگرفته شده بینجامد و بعضی از خلا های آموزشی برنامه درسی موجود را برطرف کند.
Machine summary:
فعاليتهاي درسي رياضي مبتني بر چارچوب برنامه ريزي درسي رياضي DNR (دوگاني- نيازهاي فکورانه - استدلالهاي پيدرپي ) * مسعود بهرامي بيدکلمه دکتر زهرا گويا** چکيده اين مقاله ، بخشي از يک طرح تحقيقي است که هدف آن ، تبيين يک چارچوب نظري مناسب ، براي کمک به تدوين و اجراي برنامۀ درسي رياضي در دورة متوسطه بوده است .
Furinghetti, Matos & Menghini ٣.
يکي از دستاوردهاي پژوهشهاي نظري در اين حوزه ، تبيين چارچوبي براي طراحي برنامه درسي رياضي بر اساس سه اصل يا سه مؤلفه «دوگاني- نيازهاي فکورانه -استدلالهاي پيدرپي ٢» است که از سوي گرشان هرل ٣ (a٢٠٠٨) ارائه شده و به اختصار، DNR٤ ناميده ميشود.
چارچوب نظري اين تحقيق ، به روش توصيفي و به منظور بررسي قابليتهاي بالقوة چارچوب «دوگاني، نيازهاي فکورانه و استدلالهاي پيدرپي» هرل ، براي طراحي فعاليتهاي يادگيري رياضي از سوي معلمان و برنامه ريزان درسي رياضي و نتايج حاصل از کاربست اين چارچوب ، اجرا شده است .
نسبت اين فعاليت با چارچوب DNR در زمينه سازي براي اجراي اين فعاليت ، استعاره يا تمثيل «آدرس دهي» به کار رفت و تلاش شد تا دانش آموزان ، بين دانش پيشين خود و آنچه که قرار است ياد بگيرند، ارتباط ايجاد کنند و توجه شان به اهميت و مزيت استفاده از نمادها و اشياي رياضي (در اينجا مختصات )، جلب شود.
نتايج حاصل از تجزيه و تحليل کاربرگها هم نشان داد که اکثريت قاطع دانش آموزان از عهدة درک خواسته هاي گام ١ در هر سه بخش اين فعاليت که به دست آوردن نمايش جبري نقاطي از پيش تعيين شده روي يک خط خاص و درک ويژگي مشترک آنها بود، برآمدند.