Abstract:
اهداف: با توجه به رشد سریع جمعیت سالمندان ضرورت توجه به این گروه از همیشه آشکارتراست. توانمندسازی در سلامت عمومی سالمندان موثر است. خودکارآمدی، عزت نفس و خودکنترلی نیز از عوامل اصلی موثر بر توانمند سازی هستند.هدف این مطالعه تعیین رابطه عوامل فردی توانمندسازی با سلامت عمومی در سالمندان مراجعهکننده به سراهای محله شهر تهران در سال 99-1398 است. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی، تعداد 320 نفر از زنان و مردان سالمند بالای 60 سال به روش نمونهگیری خوشهای انتخاب شدند. جهت گردآوری دادهها از پرسشنامه دو بخشی شامل مشخصات فردی و پرسشنامه- های استاندارد سلامت عمومی((GHQ-28 ،خودکارآمدی عمومی (GSE-10), عزت نفس روزنبرگ و خودکنترلی کوتاه تانجی استفاده شد. دادهها در SPSS نسخه 22 با استفاده از شاخصهای آماری مرکزی و پراکندگی توصیف و با استفاده از آزمونهای آماری کای دو و ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی و آنالیز واریانس یکطرفه تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار سنی سالمندان 8/3 ± 68/42 و سلامت عمومی 13/4±21/95 بود. بین سلامت عمومی،خودکارآمدی عمومی،عزت نفس و خودکنترلی همبستگی معنادار منفی یافت شد(0/001>p). بین سلامت عمومی وتحصیلات(0/001>p) ،مدت اشتغال (0/002>p) و مسکن(0/001>p) رابطه معنادار وجود داشت.همچنین نتایج رگرسیون چند متغیره نشان داد متغیرهای وضعیت مسکن ( 0.156 = P)، عزت نفس ( 0.001 > P)، خودکنترلی ( 0.001 > P) و خودکارآمدی ( 0.001 > P) پیشبینی کننده معنادار مولفه ی سلامت عمومی می باشند. نتیجه گیری: بین سلامت عمومی، خودکارآمدی عمومی، عزت نفس و خودکنترلی همبستگی مشاهده شد. همچنین بین سلامت عمومی،تحصیلات،مدت اشتغال و مسکن رابطه معنی داری وجود داشت.براساس نتایج رگرسیون چند متغیره ی انجام شده،متغیرهای وضعیت مسکن،عزت نفس،خودکنترلی و خودکارآمدی عمومی پیش بینی کننده های مولفه ی سلامت عمومی هستند و باید در برنامه های ارتقاء سلامت سالمندان مد نظر قرار گیرند.
Objectives: Due to the rapid growth of the elderly population, the need to pay attention to this group is more obvious than ever. Numerous individual factors, including self-efficacy, self-control and self-esteem are effective in the general health of the elderly. The aim of this study was to determine the relationship between individual aspects of empowerment with general health in older adults referred to Tehran Neighborhood Houses in 2019-2020.
Methods & Materials In this descriptive-analytical cross-sectional study, 320 elderly men and women over 60 years were selected by cluster sampling. Data were collected using a two-part questionnaire including demographic characteristics and standard questionnaires of general health (GHQ-28), general self-efficacy (GSE-10), Rosenberg self-esteem and Tangier short self-control.Data in SPSS version 22 was described using central statistical indices and dispersion and analyzed using chi-square and Pearson correlation coefficient, one-way-ANOVA and linear regression.
Results: The mean and standard deviation of age of the elderly was 68.42±8.3 and general health was 21.95±13.4. A significant negative correlation was found between general health, general self-efficacy, self-esteem and self-control (p
Conclusion: There was a correlation between general health, general self-efficacy, self-esteem and self-control. There was also a significant relationship between general health, education, duration of employment and housing. Based on the results of multivariate regression, the variables of housing status, self-esteem, self-control and general self-efficacy are predictors of general health components and should be considered in elderly health promotion programs.