Abstract:
سابقه و هدف: پیشرفت تحصیلی پیامدی رفتاری است که اهمیت زیادی برای دانشآموزان دارد و شاخصی مهم برای ارزیابی نظامهای آموزشی در نظر گرفته میشود که شناسایی عوامل موثر بر آن ضروری است. ازاینرو، پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطۀ هوش معنوی و وجدان تحصیلی با عملکرد تحصیلی و تعیین نقش واسطهای سرسختی تحصیلی در دانشآموزان پایۀ نهم شهر زنجان انجام گرفته است.
روش کار: مطالعۀ حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری تمامی دانشآموزان پسر پایۀ نهم ناحیۀ دو شهر زنجان در سال تحصیلی 98-1397 بود. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 317 نفر تعیین شد و شرکتکنندگان بهروش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای وارد مطالعه شدند. دادهها با استفاده از پرسشنامۀ وجدان تحصیلی مک ایلروی و بانتیگ، پرسشنامۀ سرسختی تحصیلی بنیشک و همکاران و پرسشنامۀ هوش معنوی کینگ جمعآوری شد. همچنین برای بررسی عملکرد تحصیلی از معدل کل دانشآموزان و جهت تجزیهوتحلیل دادهها از آزمونهای همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون گامبهگام و برای تعیین نقش میانجی از روش بارون و کنی استفاده شد. در این پژوهش همۀ موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان تضاد منافعی گزارش نکردهاند.
یافتهها: نتایج نشان داد که بین وجدان تحصیلی با پیشرفت تحصیلی (05/0P <) و همچنین بین سرسختی تحصیلی با پیشرفت تحصیلی دانشآموزان ارتباط مثبت و معناداری وجود داشت (05/0P <). رابطۀ بین هوش معنوی با پیشرفت تحصیلی نیز معنادار بود (05/0P <). علاوهبراین، با توجه به مراحل تعیین نقش میانجی بارون و کنی، سرسختی تحصیلی نقش میانجی در رابطۀ بین وجدان تحصیلی و پیشرفت تحصیلی داشت؛ اما این نقش برای هوش معنوی تایید نشد. درمجموع، نتایج حاصل از رگرسیون گامبهگام نشان داد که وجدان تحصیلی و هوش معنوی در دو گام توانستند 15درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی را تبیین کنند.
نتیجهگیری: هوش معنوی یکی از عوامل موثر در پیشرفت تحصیلی است و با تاثیرگذاری بر سرسختی تحصیلی میتواند به پیشرفت تحصیلی دانشآموزان منجر گردد.
خلفیه البحث واهدافه: التفوق الدراسی عباره عن نتايج ومالات سلوکیه تحظی باهتمام کبیر لدی التلمیذ ویعتبر موشرا مهما فی تقییم المنظومات والمناهج الدراسیه. وانطلاقا من هذه القناعه تصبح معرفه العوامل والاسباب الموثره فی التفوق الدراسی مهمه ولا مناص من الالمام بمختلف جوانبها. وبناء علی هذه الرویه والقناعه یسعی هذا البحث لالقاء الضوء علی معرفه علاقه الذکاء الروحی بالمجهود الفردی ومعرفه همزه الوصل بینهما ومعرفه دور المثابره فی الدراسه لتلامیذ الصف التاسع لمدینه زنجان وتاثیر مجهود الطالب فی التفوق الدراسی.
منهجیه البحث: هذه الدراسه الوصفیه هی نوع من التضامن بین الطلاب. وقد اجریت هذه الدراسه علی مدارس البنین فی مدینه زنجان فی العام الدراسی 1398-1397 الشمسیه. وقد تم تقسیم النماذج علی اساس جدول مورغان الی 317 تلمیذا واجریت الدراسه علی المشارکین بشکل مراحل مختلفه. اما جمع المعطیات فکان بواسطه منهجیه استبیان مک ایلوری و بانتیک. اما معیار المثابره الدراسیه فقد کانت حسب منهجیه بنیشک للذکاء الروحی. ولدراسه اداء التلامیذ فقد اعتمدت الدراسه علی معدل درجات التلامیذ وتطبیق منهجیه بیرسون للتضامن و رکرسیون. اما دراسه دور الوسیط فقد اعتمدت علی منهجیه بارون و کنی.
المعطیات: اثبتت النتايج ان هناک صله وثیقه بین المثابره الدراسیه والتفوق الدراسی (05/0P<). کما ان هناک علاقه ایجابیه بین التفوق الدراسی لدی التلامیذ و المثابره الدراسیه (05/0P<) اما العلاقه بین الذکاء الروحی والتفوق الدراسی فقد کانت بارزه جدا (05/0P<). اضافه الی ذلک وبالنظر الی مراحل تعیین دور الوسیط عند بارون و کنی کانت المثابره الدراسیه وسیطا بین المثابره والتفوق الدراسی. لکن لم تثبت النتايج ان هذا الامر له تاثیر علی الذکاء الروحی. بشکل عام اثبتت النتايج حسب منهجیه رکرسیون ان الضمیر الدراسی والذکاء الروحی استطاعا ان یحققا 15 بالميه من مجموع التفوق الدراسی.
الاستنتاج: الذکاء الروحی احد اهم الاسباب الموثره فی التفوق الدراسی. وبتاثیرها علی المثابره الدراسیه یمکن ان تحقق نتايج مبهره فی التفوق الدراسی.
Background and Objective: Academic achievement is a behavioral consequence of great importance to students and is considered as an important indicator for evaluating educational systems and identifying the factors affecting it. Therefore, the present study was conducted to determine the relationship of spiritual intelligence and academic conscience with academic performance and to determine the mediating role of academic hardiness in ninth grade students in Zanjan, Iran. Methods: The present study was a descriptive correlational study. The statistical population included all ninth grade male students in the second district of Zanjan in the academic year of 2018-2019. The sample size based on Morgan’s table was determined to be 317 people and the participants were selected by multi-stage cluster sampling. Data were collected using McIlroy and Banting Academic Conscience Questionnaire, Benishak et al.’s Spiritual Hardiness Questionnaire (SISRI) and King’s Spiritual Intelligence Questionnaire Also, the total average of the students was used to assess academic performance. Pearson correlation test and stepwise regression test were used to analyze the data and Baron and Kenny method was used to determine the mediating role. In this study, all ethical considerations were observed and no conflict of interest was reported by the authors. Results: There was a significant and positive relationship between academic conscience and academic achievement (P<0.05). There was a positive and significant relationship between academic hardiness and students' academic achievement (P<0.05). The relationship between spiritual intelligence and academic achievement was also significant (P<0.05). Also, according to the stages of determining the mediating role of Baron and Kenny, academic hardiness played a mediating role in the relationship between academic conscience and academic achievement. But this role was not approved for Spiritual Intelligence. Overall, the results of multi-stage regression showed that educational conscience and spiritual intelligence can explain 15% of the variance in academic achievement. Conclusion: Spiritual intelligence was one of the factors affecting students 'academic achievement and academic conscience, by affecting academic hardiness can lead to students' academic achievement