Abstract:
کرامت ذاتی انسان از موضوعات مهم و از واژگان زیبا و پرمعنایی است که از بدو پیدایش ویژه انسان که با امتزاج روح الهی و خدایی با پیکره و جسم آدمی همراه گشت، تجلّی و تحقق یافت.کرامت ذاتی انسان ها موجب شد تا افراد اجازه یابند از کرامت، آزادی و توانایی خود برای پی ریزی نوآوریهایی در حوزه های متعدد جامعه بهره گیرند. در آیات و روایات اسلامی بسیاری بر کرامت ذاتی انسان ها تاکید شده است و مبنای حقوق بشر در اعلامیۀ جهانی حقوق بشر نیز، کرامت ذاتی انسان می باشد. در این مقاله تلاش شده بر اساس مفهوم کرامت ذاتی انسان میان حقوق بشر در اسلام و حقوق بین الملل پژوهشی انجام شود.
Machine summary:
در این مقاله تلاش شده بر اساس مفهوم کرامت ذاتی انسان میان حقوق بشر در اسلام و حقوق بین الملل پژوهشی انجام شود واژگان کلیدی: حقوق بشر، کرامت ذاتی، کرامت ارزشی، اسلام، حقوق بین الملل نویسنده مسئول مقدمه کرامت ذاتی یا طبیعی،این کرامت که از آن به حیثیت ذاتی (inherent) نیز تعبیر میشود حقی است که تمامی انسانها به صرف انسان بودن و بیهیچ گونه استثنایی از آن برخوردارند و رنگ و نژاد و آیین و گویش و گرایش، جنسیت و وضعیت اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و غیره در آن دخلی ندارد.
به عبارت دیگر از آن جا که همۀ انسان ها مخلوق یک آفریدگار می باشند و خداوند به کرامت ذاتی همۀ انسان ها در کنار کرامت اکتسابی، تأکید داشته است و این کرامت اعطایی ذاتی، مختص همۀ افراد (نوع بشر) و نه شامل وارستگان می باشد، می توان گفت این حقوق مشترک باید در همه جا و همۀ زمان ها و مکان ها بدون تبعیض اعمال شود.
البته، در بسیاري از اسناد بین المللی مربوط به حقوق بشر، از جمله اعلامیۀ جهانی حقوق بشر ( 1948 )، میثاقین بین المللی حقوق مدنی و سیاسی ( 1966 ) و حقوق اجتماعی و اقتصادي و فرهنگی ( 1966، کرامت و حیثیت ذاتی انسان بر اساس همین مبانی، یعنی قدرت تعقل و تفکر، آزادي، اراده و اختیار توجیه شده، شناسایی این حیثیت براي همۀ اعضاي خانوادة بشري، مبناي آزادي، عدالت و صلح در جهان شناخته شده است (Novak, Michael, 1999.
بخش دوم :کرامت ذاتی انسان در اعلامیۀ جهانی حقوق بشر پژوهشهای تاریخی نشان می دهد که باور به برخی از حقوق فطری و طبیعی برای بشر، از گذشتههای بسیار دور وجود داشته است.