Abstract:
هدف پژوهش حاضر تدوین مدل ساختاری توسعه ی پایدار دانشگاهها بر مبنای نظام تضمین کیفیت در آموزش عالی می باشد. روش پژوهش حاضر کمی از نوع همبستگی در قالب تحلیل مسیر میباشد که به روش مدلسازی معادلات ساختاری انجام گرفته است. جامعه ی آماری پژوهش را تمامی اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد واحد شیراز تشکیل دادند. برای برآورد حجم نمونه، با عنایت به این که به ازای هر پارامتر آزاد ۵ تا ۱۵ نفر برای نمونه پیشنهاد شده است، به روش تصادفی منظم افراد گروه نمونه تعداد ۱۰۵ نفر انتخاب و پرسشنامه ها در میان آنان توزیع گردید. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ی تضمین کیفیت برنامه های آموزشی و توسعه ی پایدار استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد که در سطح آمار توصیفی درصد، فراوانی، میانگین و انحراف معیار و در سطح آمار استنباطی از ضریب همبستگی استفاده گردید. نتایج پس از تجزیه و تحلیل داده ها بیان داشت که نتایج حاصل از خروجی نرمافزار مقادیر Q۲ برای متغیرهای توسعه ی پایدار دانشگاه و کیفیت در آموزش عالی به ترتیب ۴۷۸/۰ و ۴۲۹/۰ بود که نشان از کیفیت مدل ساختاری است. همچنین بین نظام تضمین کیفیت با توسعه ی پایدار دانشگاه ها رابطه ی معناداری وجود دارد.
Machine summary:
واژههاي كليدي: توسعه ی پایدار، نظام پایش و تضمین کیفیت، اعضای هیأت علمی، نظام آموزش عالی مقدمه و بیان مسئله مؤسسات و برنامه هاي آموزشی براي این که موردِ تأیید قرار گیرند و معتبر شناخته شوند، باید به معیارهاي قضاوت صحیح استانداردها دست پیدا کنند؛ البته در شرایط حاضر که با سیستم هاي آموزشی متنوعی رو به رو هستیم، برگردان کیفیت آموزشی به استانداردها، امري پیچیده و دشوار است، لذا در تعریف و سنجش استانداردها باید رویکردي پویا اتخاذ کرد تا بتوان کیفیت مؤسسه یا برنامه ی موردِ ارزشیابی را به بهترین شکل با آنها سنجید(محمدی، 1386).
با توجه به اهمیت ایجاد و رعایت استانداردها و اثر آن ها در ارتقا کیفیت، کارآیی و اثربخشی هر سیستم، این پژوهش در نظر دارد پیشینه و دلایل ایجاد استانداردها و اهداف و نتایج حاصل از کاربرد آن ها را در زمینه هاي مختلف و در نظام آموزشی رو به رشد ایران، که یکی از اهداف آرمانی خود را ارتقا و دستیابی به پیشرفت هاي قابلِ قبول تا سطوح عالی بین المللی می داند، بررسی کند (عباسی ،1393)؛ لذا محقق در این راستا به دنبال بررسی تدوین مدل ساختاری توسعه ی پایدار دانشگاهها بر مبنای نظام تضمین کیفیت در آموزش عالی می باشد.
بنابراین پژوهشگر بر آن است تا به بررسی این فرضیه بپردازد که: «آیا مدل ساختاری توسعه ی پایدار دانشگاهها بر اساس نظام تضمین کیفیت در آموزش عالی از برازش مناسبی برخوردار است»(به تصوير صفحه مراجعه شود)شکل1: مدل مفهومی پژوهش روش شناسی پژوهش حاضر کمی و از نوع همبستگی در قالب تحلیل مسیر میباشد که به روش مدل سازی معادلات ساختاری انجام گرفته است.