Abstract:
با توجه به شیوع بالا و دوره طولانی مدت اختلالات خلقی ، به نظر میرسد درمانی برای این اختلالات اثربخش است که در کوتاهترین زمان بیشترین اثربخشی را داشته باشد. لذا در پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی آموزش چشم انداز زمان بر کاهش علایم اختلال افسردگی دانش آموزان پسر پرداخته شده است. در این پژوهش از طرح شبه آزمایشی به صورت پیش آزمون - پس آزمون، همراه با گروه گواه استفاده شده است. جامعه آماری، دانش آموزان پسری بودند که در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ درسه دبیرستان مختلف در شهر بلداجی مشغول به تحصیل بودند، که با توجه به معیارهای ورود به پژوهش و با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند ۳۰ دانش آموز انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند مقیاس افسردگی بک درهردوگروه اجرا گردید و سپس گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ی ۶۰ دقیقه ای آموزش چشم انداز زمان را دریافت کردند، درحالیکه گروه گواه هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند. مجددا مقیاس افسردگی بک در هر دو گروه اجرا گردید. نقاط برش برای مقیاس اختلال افسردگی نمره ۳۱ و بالاتر بوده است. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS۲۲ و با روش تحلیل کوواریانس محاسبه شدند. نتایج نشان داد که آموزش چشم انداز زمان به طور معناداری باعث کاهش علایم اختلال افسردگی دانش آموزان پسر مبتلا به این اختلال گردید.
Machine summary:
بررسی اثر بخشی آموزش چشم انداز زمان بر کاهش علائم اختلال افسردگی دانش آموزان پسر غلامرضا رحیمی بلداجی 1 1 کارشناسی ارشد مشاوره و راهنمایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خمینی شهر، اصفهان، ایران چکیده با توجه به شیوع بالا و دوره طولانی مدت اختلالات خلقی ، به نظر میرسد درمانی برای این اختلالات اثربخش است که در کوتاهترین زمان بیشترین اثربخشی را داشته باشد.
جامعه آماری، دانش آموزان پسری بودند که در سال تحصیلی 96-1395 درسه دبیرستان مختلف در شهر بلداجی مشغول به تحصیل بودند، که با توجه به معیارهای ورود به پژوهش و با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند 30 دانش آموز انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند مقیاس افسردگی بک درهردوگروه اجرا گردید و سپس گروه آزمایش به مدت 8 جلسه ی 60 دقیقه ای آموزش چشم انداز زمان را دریافت کردند، درحالیکه گروه گواه هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند.
میانگین وانحراف استاندارد اضطراب فراگیر در مرحله پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل با توجه به جدول شماره 2 میتوان مشاهده کرد که بین میانگین نمرات متغیر نشانه های افسردگی در دو گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون تفاوت وجود دارد به طوری که نمرات گروه آزمایش پس از آموزش چشم انداز زمان نسبت به گروه کنترل کاهش داشته و با بهبود همراه بوده است.
با توجه به اینکه افراد دو گروه آزمایش و کنترل در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند، بهمین منظور بررسی تفاوت دو گروه و بررسی تأثیر آموزش چشم انداز زمان بر کاهش علائم اختلال افسردگی دانش آموزان پسر مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره استفاده شد.