Abstract:
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی موسیقیدرمانی بر مهارتهای توجه و تصمیمگیری در کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالیADHD بود.
روش: این پژوهش از نوع مطالعات تجربی مداخلهای بود که بهصورت پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دارای نارسایی توجه بیش فعالی مراجعهکننده به مرکز مشاوره آموزشوپرورش شهرستان گنبد بودند که از میان آنها ۴۸ نفر بهعنوان نمونه بهصورت در دسترس انتخاب شد و بهصورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند و مداخله درمان موسیقیایی در گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه اجرا گردید. برای هر دو گروه قبل و بعد از اجرای مداخلات آزمون توجه روزمره کودکان و تکلیف راهبردهای تصمیمگیری گرفته شد. تجزیهوتحلیل دادهها برحسب روش آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره صورت گرفت که اطلاعات پس از جمعآوری با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه ۱۹ مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: یافتههای حاصل از آزمون تحلیل کوواریانس نشان میدهد که موسیقیدرمانی بر مهارت توجه اثربخش بود (p< ۰/۰۱) همچنین موسیقی و موسیقیدرمانی بر مهارت تصمیمگیری موثر است (p< ۰/۰۱).
نتیجهگیری: با توجه به یافتهها میتوان نتیجهگیری کرد که موسیقیدرمانی در کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی ممکن است باعث بهبود عملکرد توجه و تصمیمگیری گردد لذا به متولیان امر، اعم از مراکز آموزشی خصوصی و عمومی (آموزشوپرورش) توصیه میگردد جهت بهبود مهارتهای توجه و تصمیمگیری دانش آموزان دارای اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی از موسیقیدرمانی استفاده کنند.
Machine summary:
جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دارای نارسایی توجه بیش فعالی مراجعهکننده به مرکز مشاوره آموزشوپرورش شهرستان گنبد بودند که از میان آنها ۴۸ نفر بهعنوان نمونه بهصورت در دسترس انتخاب شد و بهصورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند و مداخله درمان موسیقیایی در گروه آزمایش به مدت 8 جلسه ۹۰ دقیقه اجرا گردید.
یافتهها : یافتههای حاصل از آزمون تحلیل کوواریانس نشان میدهد که موسیقیدرمانی بر مهارت توجه اثربخش بود (p< 0/01) همچنین موسیقی و موسیقیدرمانی بر مهارت تصمیمگیری مؤثر است ( p< 0/01 ).
هدف از پژوهش حاضر ، بررسی ارتباط موسیقی و نوع آن بر عملکرد حفظ توجه و تصمیمگیری کودکان دارای نارسایی اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی (ADHD) بود.
بحث و نتیجهگیری طبق یافتههای پژوهش و تحلیل آزمون کوواریانس ، موسیقیدرمانی در بهبود عملکرد توجه و تصمیمگیری دانش آموزان مؤثر است.
طبیعت موسیقی و تأثیر ریتم به حدي است که کودکانی را که در پایینترین سطح از بازتابهای فیزیکی ، هوشی و اجتماعی قرار دارند تحریک میکند ازجمله کودکان دارای نقص توجه /بیش فعالی.
یافتهها(هادیان فر و همکاران، 1379؛وودفورد، 2001؛ سیگمن ، 2007 و ویلکات، 2010 )نشان میدهد که موسیقیدرمانی میتواند در توسعه مهارت بیان زبان توسعه مهارتهای اجتماعی و بهخصوص تمرکز کمک کند کنترل تداخل هستهی اصلی بسیاری از نظریههای تبیینی اختلال نقص توجه – بیش فعالی میباشد، همچنین زمان واکنش، نشانگر بازداری است؛ بهعبارتدیگر کودکان مبتلابه اختلال نقص توجه – بیش فعالی دارای زمان واکنش بیشتری در پاسخگویی هستند یعنی در پاسخگویی تأخير دارند.
Music Therapy and Cognitive Rehabilitation in Schizophrenic Patients: A Controlled Study.